Koniec umowy na czas określony a świadczenie rehabilitacyjne

Zawarliśmy z pracownikiem umowę na czas określony od 1 lutego 2011 r. do 31 marca 2014 r. Pracownik uległ wypadkowi w pracy w maju 2013 r., był na zwolnieniu lekarskim 182 dni, tj. do 20 listopada 2013 r. Następnie od 21 listopada 2013 r. przyznano mu świadczenie rehabilitacyjne do maja 2014 r. Chciałam się dowiedzieć, czy umowa o pracę zawarta z pracownikiem rozwiąże się z końcem marca 2014 r. i czy pracodawca ma obowiązek przedłużenia jej trwania do końca świadczenia rehabilitacyjnego?

Autopromocja

Tak, umowa o pracę na czas określony rozwiąże się 31 marca 2014 r. pomimo pozostawania pracownika na świadczeniu rehabilitacyjnym. Pracodawca może zawrzeć z pracownikiem kolejną umowę o pracę, ale nie ma takiego obowiązku.

Upływ okresu, na który zawarto umowę o pracę na czas określony, powoduje jej rozwiązanie. Nie ma w tym przypadku znaczenia, że Państwa pracownik przebywa na świadczeniu rehabilitacyjnym. Tylko w jednym przypadku następuje przedłużenie okresu trwania umowy na czas określony. Sytuacja ta dotyczy kobiet w ciąży, których umowy z mocy prawa ulegają przedłużeniu do dnia porodu. Ma to miejsce wówczas, gdy w dniu zakończenia umowy na czas określony pracownica jest w ciąży powyżej 3. miesiąca. Przedłużenie takie nie będzie jednak traktowane jako zawarcie kolejnej umowy o pracę.

Pracownik korzysta z ochrony przed zwolnieniem z pracy w czasie całego okresu zasiłkowego i przez pierwsze 3 miesiące korzystania ze świadczenia rehabilitacyjnego. Nie ma więc przeszkód, żeby pracodawca rozwiązał umowę bez wypowiedzenia w trybie art. 53 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy po upływie 3 miesięcy przebywania na świadczeniu rehabilitacyjnym. To, czy dojdzie do takiego rozwiązania umowy, zależy wyłącznie od pracodawcy. Można więc rozwiązać umowę z pracownikiem bez wypowiedzenia w lutym br. z powodu wyczerpania okresu zasiłkowego i upływu 3 miesięcy przybywania na świadczeniu rehabilitacyjnym. Jeżeli do takiego rozwiązania umowy nie dojdzie, to zakończy się ona 31 marca 2014 r. z upływem terminu.

Podstawa prawna:

• art. 25, art. 30 § 1 pkt 4, art. 53, art. 177 § 3, ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (j.t. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94; ost. zm. DzU z 2013 r. poz. 1028).