Podział środków zasilających ZFRON

Obowiązek utworzenia ZFRON

Przepisy art. 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.; dalej jako ustawa o rehabilitacji) nakładają na pracodawców prowadzących zakład pracy chronionej obowiązek utworzenia zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (zfron), którego środki należy przeznaczać na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych zgodnie z zakładowym regulaminem wydatkowania tych środków. 

Zobacz także: Zwrot niewykorzystanych środków zfron do PFRON

Niezgodne z ustawą przeznaczenie środków

Gdyby jednak pracodawca wykorzystał środki w sposób niezgodny z ich przeznaczeniem, byłby zobowiązany do dokonania:

1. zwrotu 100% kwoty tych środków na fundusz rehabilitacji oraz
2. wpłaty w wysokości 30% tych środków na zfron w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło ujawnienie niezgodnego z ustawą przeznaczenia środków funduszu rehabilitacji, a także niedotrzymanie terminu, o którym mowa w art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji.

Ustawodawca wymienia również niektóre środki, z których tworzony jest zfron. Są to:

1. środki pochodzące z tytułu zwolnień z podatków i opłat wymienione w art. 31 ust. 1 ustawy o rehabilitacji,
2. części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych,
3. wpływy z zapisów i darowizn,
4. odsetki od środków zgromadzonych na rachunku zfron
5. środki pochodzące ze zbycia środków trwałych zakupionych ze środków zfron, w części niezamortyzowanej.

Zobacz także: Wydatkowanie środków ZFRON na adaptację i wyposażenie mieszkań pracowników niepełnosprawnych

Podział środków – indywidualne programy rehabilitacji i pomoc indywidualna

Przepis art. 33 ust. 3 pkt 4 ustawy o rehabilitacji stanowi, że co najmniej 15% środków zfron pracodawca ma obowiązek przeznaczać na indywidualne programy rehabilitacji. Natomiast na podstawie art. 33 ust. 3 pkt 5 ustawy o rehabilitacji co najmniej 10% środków zfron pracodawca ma obowiązek przeznaczać na pomoc indywidualną. Pozostałe środki tworzą tzw. pulę ogólną (duży zfron).

Zobacz także serwis: Ubezpieczenia

W przepisie tym ustawodawca wskazuje jedynie minimalne wartości środków, jakie pracodawca ma obowiązek przekazywać na pomoc indywidualną oraz indywidualne programy rehabilitacji. Pracodawca jako dysponent zfron decyduje o tym, jaka część środków w zakładzie będzie przeznaczana np. na pomoc indywidualną. Najważniejsze jest, aby zachowane były minimalne wartości wskazane w art. 33 ust. 4 ustawy o rehabilitacji. Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, aby przeznaczać na te cele więcej środków niż przewidują to obowiązujące przepisy.