Od kiedy należy liczyć 24-miesięczny okres umowy na czas określony

Beata G. była zatrudniona w fabryce maszyn F. Pracodawca zawarł z nią umowę o pracę na czas określony wynoszący 5 lat. Umowa została zawarta przed wejściem w życie tzw. ustawy antykryzysowej, tj. ustawy z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz.U. Nr 125, poz. 1035 ze zm.). Gdy zaczął obowiązywać maksymalny 24-miesięczny okres, na jaki można było podpisać umowę na czas określony, pracodawca stwierdził, że wszelkie umowy zawarte na dłuższy okres powinny się zakończyć. Miało to dotyczyć również umowy pracownicy, tyle że okazało się, iż pracownica jest w ciąży.

Pracodawca uznał więc, że umowa powinna zakończyć się z dniem porodu (termin ten przypadał znacznie wcześniej niż ustalony w umowie termin rozwiązania stosunku pracy, a także przed upływem 24-miesięcznego okresu wskazanego w ustawie antykryzysowej). Umowa została zakończona, przy czym pracodawca ograniczył się jedynie do poinformowania zatrudnionej o tym fakcie oraz przekazania jej świadectwa pracy. W informacji o zakończeniu umowy nie została podana przyczyna zakończenia umowy, a w świadectwie pracy – podstawa prawna zakończenia stosunku pracy.