PODATKI 2020 - pakiet STANDARD
Prawo pracy i ZUS 2020 - pakiet STANDARD
Jak przygotować się do zmian 2020 Podatki. Rachunkowość. Prawo pracy. ZUSWojciech Ostrowski - Radca Prawny
Co do zasady zmiana przez pracodawcę pracownikowi warunków pracy lub płacy wymaga wypowiedzenia zmieniającego. Są jednak przypadki, w których pracodawca może powierzyć pracownikowi wykonywanie innej pracy bez konieczności zaproponowania mu nowych warunków pacy lub płacy. Zgodnie z art. 42 § 4 k.p., wypowiedzenie dotychczasowych warunków pracy lub płacy nie jest wymagane, gdy pracodawca zamierza czasowo przenieść pracownika do innej pracy niż określona w umowie o pracę. Ustawodawca narzuca tu jednak kilka ograniczeń, które muszą być spełnione łącznie.
reklama
reklama
Obowiązkowe potwierdzenie na piśmie umowy przed rozpoczęciem pracy?
Po pierwsze, zmiana może dotyczyć tylko rodzaju wykonywanej pracy (pracodawca nie może obniżyć dotychczasowego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi) i musi być uzasadniona potrzebami pracodawcy. Przykładowo, w wyroku z dnia 13 października 1999 r. (I PKN 293/99), Sąd Najwyższy wykazał, że pracodawca nie może powołać się na art. 42 § 4 k.p. jeżeli powierzenie pracownikowi innej pracy niż określona w umowie o pracę spowodowana została okolicznościami leżącymi po stronie pracownika (np. ze względu na jego stan zdrowia) a nie uzasadnionymi potrzebami zakładu pracy.
Polecamy serwis: Zatrudnianie i zwalnianie
Po drugie, praca powierzona pracownikowi musi odpowiadać kwalifikacjom pracownika. Z jednej strony nie może ona przekraczać jego kwalifikacji, z drugiej – posiadane przez pracownika kwalifikacje powinny znaleźć odpowiednie wykorzystanie przy jej wykonywaniu. W wyroku z dnia 8 maja 1997 r. (I PKN 131/97), Sąd Najwyższy uznał, że powierzenie pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku „technik chemik” pracy, która nie wymaga od niego żadnych kwalifikacji zawodowych (sprzątanie), stanowi naruszenie art. 42 § 4 k. p., a odmowa wykonania takiej pracy nie uzasadnia rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k. p. Znalazło to potwierdzenie w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 1999 r. (I PKN 370/99), w którym uznano, iż pracownik odmawiający wykonania sprzecznego z art. 42 § 4 k.p. polecenia kierującego go do innej pracy nie uchybia obowiązkowi pracowniczemu.
Po trzecie powierzenie pracownikowi innej pracy ma zawsze charakter przejściowy i nie może przekroczyć 3 miesięcy w roku kalendarzowym. Wyjątkowo, na przełomie roku okres ten może zostać „zdublowany” i wynosić maksymalnie 6 miesięcy - od października do marca - po trzy miesiące w każdym roku kalendarzowym, Z tym że w takim przypadku pracodawca musi wręczyć pracownikowi dwa odrębne „powierzenia” każde maksymalnie na 3 miesiące.
