Praca w nadgodzinach w przypadku zatrudnienia na niepełnym etacie

Polecamy także: Premia uznaniowa a wynagrodzenie za nadgodziny

Brak ustaleń w umowie

Przepis mówi, że „strony ustalają” przedmiotową kwestię w umowie o pracę. Nie rozstrzyga natomiast sytuacji, w której takich ustaleń zabraknie. Zważywszy jednak na definicję godzin nadliczbowych i brzmienie analizowanego przepisu, należałoby przyjęć, że w takim przypadku za pracę ponad wymiar czasu pracy wynikający z umowy, niższy niż norma, dodatek do wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych nie przysługuje. W przeciwnym razie, po pierwsze, godziny nadliczbowe należałoby odnosić do wymiaru, a nie norm czasu pracy jak tego wymaga ww. art. 151 § 1 kodeksu pracy, po drugie - przepis art. 151 § 5 kodeksu pracy nie byłby potrzebny. Taką wykładnię potwierdza również orzecznictwo Sądu Najwyższego (por. postanowienie z dn. 27.03.2012 r., III PK 77/11), zgodnie z którym pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy nie przysługuje dodatek, o którym mowa w art. 151[1] § 1 KP, w razie nieustalenia na podstawie art. 151 § 5 KP dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy. Przepis art. 151 § 5 KP nie stanowi samoistnej podstawy prawa pracownika do dodatku. Świadczenie to przysługuje bowiem pod warunkiem porozumienia się stron co do dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy, przy czym obowiązkiem dokonania stosownego umownego ustalenia w tym zakresie ustawodawca obciążył, co oczywiste ze względu na jego konsensualny charakter, obie strony. Wynika stąd, że w braku porozumienia stron w tym zakresie, dodatek pracownikowi nie przysługuje.

Zadaj pytanie: Forum Kadry

www.ghmw.pl