Czas pracy osób niepełnosprawnych w 2019 r.

Osoby niepełnosprawne, które są pracownikami korzystają z różnego rodzaju praw uregulowanych w o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r., tj. Dz. U. 2018, poz. 511 ze zm.). Tym samym czas pracy osób niepełnosprawnych został ukształtowany w sposób odmienny niż w Kodeksie pracy (ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r., Dz. U. tj. 2018, poz. 917 ze zm.).

Polecamy: RODO 2019. Plusy i minusy zmian od 4 maja

Na gruncie omawianej ustawy rozróżnia się trzy stopnie niepełnosprawności. Podział ten jest bardzo ważny, albowiem od orzeczenia konkretnego stopnia niepełnosprawności mogą zależeć konkretne uprawnienia. Tym samym wyróżniamy następujące stopnie niepełnosprawności:

1. znaczny;
2. umiarkowany;
3. lekki.

W przypadku wszystkich stopni niepełnosprawności czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo. Konsekwencją takiego unormowania norm czasu pracy jest fakt, że osoby niepełnosprawne nie mogą być zatrudnione w porze nocnej oraz wykonywać pracy w godzinach nadliczbowych.

Zakazy te są bezwzględne. Pracodawca nie może zatrudnić osoby niepełnosprawnej w porze nocnej lub zlecić pracy w godzinach nadliczbowych nawet za zgodą pracownika z orzeczonym stopniem niepełnosprawności. Zakaz ten obowiązuje bez względu na stopień niepełnosprawności.

Ustawa przewiduje możliwość niestosowania ograniczeń dotyczących czasu pracy osób niepełnosprawnych jeśli do osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz gdy, na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.

Jednakże na gruncie omawianej ustawy przyznano szczególne uprawnienia osobom, które mają orzeczony znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności. W praktyce oznacza to, że czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.

Stosowanie obniżonych norm czasu pracy dla pracowników z orzeczonym stopniem niepełnosprawności nie może mieć wpływu na wysokość wynagrodzenia.

Osoby te będą również mogły skorzystać z dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 10 dni w roku kalendarzowym. Urlop ten warunkują dwie okoliczności:

1. podstawowy wymiar urlopu wypoczynkowego nie może wynosić więcej niż 26 dni, tym samym niektóre grupy zawodowe nie będą miały do nie uprawnień, np. nauczyciele, sędziowie, prokuratorzy,
2. prawo do pierwszego urlopu dodatkowego osoba nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do znacznego lub umiarowego stopnia niepełnosprawności.

Pracownicy z orzeczonym stopniem niepełnosprawności mają prawo do dodatkowej przerwy wliczanej do czasu pracy.

Dodatkowa przerwa została przewidziana na gimnastykę. Wynosi ona 15 minut i jest wliczana do czasu pracy pracownika. Przysługuje bez względu na liczbę godzin, które pracownik świadczył na rzecz pracodawcy w konkretnym dniu.

Dodatkowa przerwa jest niezależna od 15 minutowej przerwy przewidzianej w przypadku sytuacji, gdy dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6godzin.

Polecamy serwis: Czas pracy