Konieczne nie znaczy łatwe

2. Otwartość na obiekcje

Wątpliwości i zastrzeżenia to nieodłączny towarzysz zmiany. Jeżeli nie są ujawniane – działają z ukrycia. Rodzą bierny opór i tendencje do sabotowania wprowadzanych rozwiązań. Pamiętajmy również, że źródłem obiekcji mogą być nie tylko obawy, ale często zdrowy rozsądek. Ich analiza to cenny przyczynek do odnajdywania „dziur w systemie”.

3. Uprzedzanie o trudnościach

Dentysta zanim zacznie borować, często uprzedza „będzie boleć”. Nie zmniejsza to samego bólu, jednak pozwala się przygotować na nieprzyjemne doznania.

4. Propagowanie szerszej perspektywy widzenia

Blokowanie programu restrukturyzacji górnictwa nie uchroni pracowników przed utratą miejsc pracy. Nierentowne przedsiębiorstwa wcześniej czy później upadną.

5. Angażowanie pracowników w kreowanie zmian

Poczucie autorstwa i wpływu na sytuację to jeden z ważniejszych motywatorów do innowacji. Wprowadza czynnik osobistego zaangażowania. Gdy jestem współautorem, znacznie łatwiej przyjąć mi nowości – nawet jeżeli wiążą się z dyskomfortem.

6. Szukanie zwolenników zmian

Oczekiwanie, że wszyscy zaakceptują zmianę jest mało realistyczne. Dlatego dużą rolę w jej wprowadzaniu odgrywa wyodrębnienie grupy zwolenników, którzy swoim działaniem i postawami modelują nowy styl lub sposób myślenia.

7. Rozłożenie zmian w czasie

Zmiany o rewolucyjnym charakterze budzą opór proporcjonalny do szybkości ich wdrażania. Rozłożenie tego procesu w czasie sprzyja głębszej i trwalszej asymilacji nowości.

8. Odpowiedzialność kadry zarządzającej

Kluczowe znaczenie w tym procesie mają postawy kadry zarządzającej. Dlatego tak ważne jest przyjęcie przez top management odpowiedzialności za zmiany. Jak mówi przysłowie: przykład idzie z góry. To szefowie modelują stosunek do wdrażanych pomysłów.

UWAGA!

Artykuł jest zredagowaną wersją tekstu Anny Błaszczuk o zarządzaniu zmianą we współczesnej firmie, zamieszczonego w pracy zbiorowej „Zarządzanie na przełomie wieków” pod redakcją Mieczysława Błońskiego i Krzysztofa Kondrackiego, wydanej przez firmę Hays (Warszawa 2004), na stronach 25–27.