Zatrudnianie cudzoziemców 2012 – wysokie kary za nielegalnie przebywających w Polsce

Ustawa ta wdraża do polskiego porządku prawnego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/52/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. przewidującej minimalne normy w odniesieniu do kar i środków stosowanych wobec pracodawców zatrudniających nielegalnie przebywających obywateli krajów trzecich.

Celem tej ustawy jest ograniczenie skali nielegalnej imigracji do UE przez zmniejszenie atrakcyjności zatrudnienia nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich. Służyć ma temu wprowadzenie systemu sankcji o charakterze administracyjnym, cywilnym i karnym za naruszenie zakazu nielegalnego zatrudnienia cudzoziemców.

Rozwiązania wprowadzane regulacją dotyczą zarówno:

- powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcom z państw trzecich (tj. niebędących obywatelami Unii lub państw EFTA lub członkami ich rodzin) na podstawie umów o pracę,

- jak i na podstawie umów cywilnoprawnych i wprowadzają ważne przepisy dla pracodawców zatrudniających cudzoziemców (wprowadzane ustawą przepisy dotyczą także innych podmiotów powierzających pracę cudzoziemcom na podstawie umów cywilnoprawnych).

Obowiązek przechowywania dokumentu pobytowego cudzoziemca

Ustawa wprowadza obowiązek sprawdzania - przed pojęciem pracy przez cudzoziemca - oraz przechowywania przez podmiot powierzający pracę dokumentu pobytowego cudzoziemca.

Pracodawcy są zobowiązani uzupełnić w ciągu 45 dni od dnia wejścia w życie ustawy dokumentację dotyczącą cudzoziemców świadczących pracę w dniu wejścia w życie ustawy (czyli do 4 września 2012 r.).

Wypełnienie tego obowiązku oraz zgłoszenie cudzoziemca do ubezpieczeń społecznych, o ile jest to wymagane odrębnymi przepisami, jest bardzo istotne, gdyż umożliwia uwolnienie się od odpowiedzialności przez podmiot powierzający pracę w przypadku zatrudnienia cudzoziemca przebywającego na terytorium Polski nielegalnie.

Co do zasady cudzoziemcy mogą wykonywać pracę w Polsce, jeśli posiadają zezwolenie na pracę (chyba, że na mocy przepisów szczególnych nie potrzebują takiego zezwolenia) oraz przebywają legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dokumentem uprawniającym do pobytu na terytorium Polski może być ważna wiza (np. wiza krajowa (symbol C) lub wiza Schengen (symbol D)) lub zezwolenie pobytowe (i wydana na jego podstawie karta pobytu). Informacje dot. wzorów dokumentów uprawniających do pobytu na terytorium RP są dostępne na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu do Spraw Cudzoziemców.