Częste zwolnienia lekarskie jako przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę

Długotrwałe i częste zwolnienia lekarskie

Pracownik w ciągu ostatnich trzech lat kilkukrotnie przebywał na długich zwolnieniach lekarskich. Długotrwałe i częste nieobecności dezorganizują pracę w zakładzie pracy. Pracodawca, żeby zapewnić ciągłość realizacji zadań, zmuszony jest reorganizować pracę. Inni pracownicy przejmują obowiązki nieobecnego pracownika, realizując przy tym swoje zadania, albo jest zatrudniany pracownik na zastępstwo. Za tydzień pracownikowi kończy się obecne zwolnienie lekarskie i zapowiedział, że wraca do pracy. Pracodawca zamierza złożyć mu wypowiedzenie umowy o pracę. Czy długotrwałe nieobecności spowodowane chorobą mogą uzasadniać wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę?

Tak, częste i długotrwałe nieobecności pracownika w pracy z powodu choroby, jeżeli przy tym dezorganizują pracę w zakładzie pracy, mogą być uznane za przyczyny uzasadniające wypowiedzenie umowy o pracę.

Nieobecność pracownika w pracy spowodowana chorobą zasadniczo uniemożliwia wypowiedzenie mu umowy (art. 41 kodeksu pracy; dalej: k.p.). Ochrona przed wypowiedzeniem przestaje obowiązywać z upływem okresu, który uprawnia pracodawcę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Okresy te wynikają z art. 53 par. 1 pkt 1 k.p. Po ich upływie przedłużająca się nieobecność pracownika spowodowana chorobą pozwala na rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia (w trybie natychmiastowym) – w literaturze to rozwiązanie jest określane jako rozwiązanie umowy bez winy pracownika. Rozwiązanie umowy o pracę w tym trybie nie może nastąpić po stawieniu się pracownika do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności (art. 53 par. 3 k.p.). Uprawnienie z art. 53 k.p. zasadniczo wygasa, gdy pracownik odzyskał zdolność do pracy oraz do niej powrócił. Pamiętać jednak należy, że odzyskanie przez pracownika zdolności do pracy musi dotyczyć pracy, co do której uprzednio orzeczono niezdolność jej wykonywania, a nie innej pracy, względnie tej samej pracy, ale w innych warunkach (wyrok SN z 18 kwietnia 2001 r., sygn. akt I PKN 357/00, OSNP 2003/2/40).

Polecany produkt: Przyczyny rozwiązywania umów o pracę w praktyce i orzecznictwie sądowym

Wspomniany zakaz rozwiązania umowy bez wypowiedzenia po stawieniu się pracownika do pracy nie znajduje też zastosowania, jeżeli pracownik jest nadal niezdolny do pracy wskutek choroby, a do zakładu pracy zgłasza się w celu przerwania biegu okresu, którego upływ uprawnia pracodawcę do niezwłocznego rozwiązania stosunku pracy (wyrok SN z 16 grudnia 1999 r., sygn. akt I PKN 415/99, OSNAPiUS 2001/10/342).

Zadaj pytanie na FORUM