Nabycie prawa do emerytury jako podstawa wypowiedzenia umowy

Fakt ten powoduje ustanie ochrony pracownika określonej w art. 39 kodeksu pracy. Na podstawie tego przepisu pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Samo uchylenie ochrony określonej w art. 39 kodeksu pracy nie przesądza o obowiązku rozwiązania umowy o pracę, ma ono jednak znaczenie dla interpretacji innych przepisów umożliwiających takie działanie pracodawcy.

Autopromocja

Zobacz także: Jak pracodawca powinien obliczać okresy wypowiedzenia?

Uchylenie szczególnej ochrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę po osiągnięciu przez pracownika wieku emerytalnego i nabycia prawa do emerytury nie jest równoznaczne z koniecznością rozwiązania z nim stosunku pracy, ma jednak znaczenie dla wykładni innych przepisów o rozwiązaniu z nim stosunku pracy i oceny, czy nabycie prawa do emerytury uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę.

Zwolnienie pracownika z uwagi na osiągnięcie wieku uprawniającego do otrzymywania świadczenia emerytalnego nie ma charakteru dyskryminacji. Wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi z powodu uzyskania przez niego uprawnień do świadczenia emerytalnego nie może mieć jednak charakteru szykanowania pracownika.

Pracownik nie ma obowiązku przejścia na emeryturę i od niego należy wybór między kontynuowaniem zatrudnienia a statusem emeryta. Także pracodawca nie ma obowiązku rozwiązania z pracownikiem stosunku pracy z powodu nabycia prawa do emerytury. Nie można jednak odmówić pracodawcy prawa decydowania o dalszej dla niego przydatności do realizowania własnej polityki zatrudnienia. Tak jak pracownik nie ma obowiązku przedkładania interesu pracodawcy nad własny, tak pracodawca nie ma obowiązku przejawiania troski o sprawy pracownika ponad zakres wyznaczony prawem.

Polecamy serwis: Urlopy

Autopromocja

Zbiegi tytułów do ubezpieczeń społecznych

Sprawdź