SN o urlopach: Pracownicy żądają pieniędzy. Co z tym robią sądy?

Sądy do takich roszczeń podchodzą rzeczowo i spokojnie. Oczekują od pracowników przedstawienia dowodu, że pracodawca w czasie urlopu kazał im logować się do np. modułów:

1) płatności przeterminowanych,

2) reklamacji,

3) zleceń.

Pracownik nie przedstawia takiego dowodu (zazwyczaj) więc sąd oddala roszczenie (zawsze).

Kodeks pracy o ekwiwalentach za urlop

Podstawą takich roszczeń jest poniższy przepis. Pracownik korzysta z niego w momencie odejścia z pracy - wtedy wybucha konflikt między pracownikiem a pracodawcą.

Poniżej przykład zastosowania tego przepisu

WAŻNE! Zobowiązanie pracownika przez pracodawcę do pozostawania w gotowości do pracy czy wymuszanie na nim świadczenia pracy w czasie urlopu wypoczynkowego (werbalne, pozawerbalne - przez presję psychiczną lub spowodowane wadliwą organizacją pracy powodującą konieczność wykonywania obowiązków pracowniczych w tym okresie) stanowi zaprzeczenie istoty urlopu wypoczynkowego przeznaczonego na czas niezakłóconego odpoczynku pracownika.

Ale czym innym jest wydanie takiego polecenia, a czym innym logowanie się do systemów pracodawcy bez jego zgody.

Pracownicy żądają ekwiwalentów za pracę w czasie urlopu

To nie jest nowy sposób. Już w w 2017 r. Sąd Najwyższy miał taką sprawę (sygn. akt I PK 130/16, link) 

Stan faktyczny sprawy:

Sądy uznały za niewiarygodne, aby powódka logowała się do systemu Windows między 8:42 a 8:48 lub 10:47 a 10:59 lub 13:32 a 13:40 na urlopie po to, aby świadczyć pracę. Część logowań przypada na weekendy, co do części dni, za które powódka domaga się ekwiwalentu, takich logowań w ogóle nie ma. Z kolei w dniach, gdy logowania są bardzo długie, np. w dniu 28 kwietnia 2010 r. (6:45 - 23:56), powódka powinna doskonale pamiętać, jakie konkretnie prace wykonywała (praca ponad 17 godzin w czasie urlopu), a nie wskazuje tego w swoich zeznaniach. Dlatego sąd uznał że wobec powódki nie znajdzie zastosowania art. 171 k.p.

 SN: Pracownicy żądają dodatkowych ekwiwalentów za urlopy. Nawet 40 000 zł. Sądy chronią pracodawców

SN podsumował stanowisko sądów niższych instancji tak:

1) W trakcie urlopu wypoczynkowego pracodawca nie wymagał od powódki pozostawania w gotowości do pracy. 

2) powódka nie udowodniła, by pracodawca - w osobie A. K. lub jakiejkolwiek innej z reprezentujących go wobec pracowników osób - wymuszał na niej wykonywanie pracy w czasie urlopu wypoczynkowego czy to przez wyraźne polecenie, czy to przez wywieranie presji lub umawianie się z nią na fikcyjny urlop.

3) Wszystkie urlopy wypoczynkowe były udzielane na pisemny wniosek pracownika i nie ma dowodów, że w ich czasie pracodawca żądał od powódki świadczenia pracy. 

4) W ocenie Sądu, powódka nie udowodniła także, że pozwany pracodawca miał świadomość, że w czasie urlopu korzysta ona od czasu do czasu ze służbowej skrzynki poczty elektronicznej lub używa służbowego komputera po to, by łączyć się systemem księgowym lub e-PFRON. Z

5) Organizacja pracy nie wymuszała na powódce, należącej do pracowników zarządzających, wykonywanie pracy w czasie urlopu wypoczynkowego, jak również nie ustalono, aby wykonywanie „sporadycznej” pracy w tym okresie wynikało z obiektywnej konieczności, a więc że powódka nie miała możliwości zlecenia w okresie swojego urlopu wypoczynkowego wykonania należących do niej obowiązków innemu pracownikowi lub że określone czynności mogła wykonać jedynie osobiście i to koniecznie w terminie udzielonego urlopu.