Dlaczego warto wprowadzić długi okres rozliczeniowy

Okres rozliczeniowy to okres, na który pracodawca planuje pracę. Pracodawcy stosujący miesięczne okresy rozliczeniowe nie mogą na dany miesiąc kalendarzowy planować pracownikom pracy w liczbie godzin przekraczającej wymiar czasu pracy obowiązujący w tym miesiącu.

Jeśli pracownicy są zatrudnieni w dłuższym niż miesięczny okresie rozliczeniowym, pracodawca ma prawo zaplanować pracę w ten sposób, że w okresie rozliczeniowym czas pracy nie przekroczy wymiaru będącego sumą wymiarów z poszczególnych miesięcy tego okresu. Należy pamiętać, że tak zaplanowany czas pracy nie może naruszać dopuszczalnych dobowych wymiarów czasu pracy, dobowych i tygodniowych odpoczynków oraz przepisów dotyczących doby pracowniczej.

Przykład

Pracodawca zatrudniający pracowników w równoważnym systemie czasu pracy, w 3-miesięcznym okresie rozliczeniowym, w trzech pierwszych miesiącach 2012 r. zaplanował pracę w następujący sposób:

– w styczniu – 192 godziny,
– w lutym – 192 godziny,
– w marcu – 128 godzin.

Takie rozplanowanie pracy (pod warunkiem że nie powodowało naruszenia pozostałych przepisów z zakresu czasu pracy) jest dopuszczalne. Obowiązujący w okresie rozliczeniowym przypadającym od stycznia do marca 2012 r. wymiar czasu pracy obejmuje 512 godzin (168 godz. + 168 godz. + 176 godz.), czyli tyle, ile pracodawca zaplanował swoim pracownikom.

Moment wypłacania składników wynagrodzenia

Za każdy miesiąc pracy pracownik powinien otrzymać takie wynagrodzenie, jakie sobie w tym miesiącu wypracował. W miesięcznym okresie rozliczeniowym oznacza to, że pracownik na koniec miesiąca otrzyma nie tylko umówioną stawkę wynagrodzenia za zaplanowaną na ten miesiąc pracę, ale również ewentualne dodatki za pracę w porze nocnej czy też wynagrodzenie i dodatki z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych dobowych i średniotygodniowych.

Przykład

Pracownik zatrudniony w równoważnym systemie czasu pracy, w miesięcznym okresie rozliczeniowym, w lutym 2012 r. wykonywał pracę zgodnie z obowiązującym go harmonogramem, a ponadto w jeden czwartek harmonogramowo wolny od pracy został wezwany do wykonywania dodatkowych zadań na 12 godzin.

Na koniec lutego pracownik oprócz miesięcznego wynagrodzenia wynikającego z wiążącej go umowy o pracę otrzyma również normalne wynagrodzenie za 12 godzin dodatkowej pracy oraz dodatki.

Pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości 50% za 4 godziny pracy w godzinach nadliczbowych dobowych oraz dodatek w wysokości 100% za 8 godzin pracy w nadgodzinach średniotygodniowych, których powstanie spowodowało to dodatkowe wezwanie.