Uprawnienia pracownika-żołnierza NSR

W przypadku posiadania przydziału kryzysowego pracodawca rozwiąże stosunek pracy z pracownikiem (umowa na okres próbny, na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy), jeśli ma podstawę do rozwiązania go bez wypowiedzenia z winy pracownika oraz w przypadku ogłoszenia upadłości lub likwidacji zakładu pracy albo likwidacji stanowiska pracy, a także w przypadkach określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Wówczas rozwiązanie stosunku pracy następuje także na zasadach ogólnych.

Dopuszczalne jest, aby w okresie odbywania służby wojskowej rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło na mocy porozumienia stron oraz przez rozwiązanie przez pracownika umowy w trybie określonym w art. 55 k.p.

Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron >>

Ochrona zatrudnienia żołnierza obejmuje także gwarancję zatrudnienia po odbyciu służby. Jedynym warunkiem, jaki musi w tym celu spełnić pracownik, jest zgłoszenie powrotu do pracy w ciągu 30 dni po odbyciu służby wojskowej. W takim przypadku pracodawca, który zatrudniał pracownika w dniu powołania do czynnej służby wojskowej, ma obowiązek zatrudnić go na poprzednio zajmowanym stanowisku pracy lub na stanowisku równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz wynagrodzenia (art. 122 ustawy). W razie niezgłoszenia się pracownika w terminie 30 dni od zwolnienia ze służby stosunek pracy wygasa, chyba że niezachowanie terminu nastąpiło z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność pracownika w pracy, np. z powodu choroby.

Zaliczenie okresu odbytej służby do stażu pracy

Okres czynnej służby wojskowej jest zaliczany do pracowniczego stażu pracy na warunkach określonych w art. 120 ustawy i zależy od terminu podjęcia pracy po zakończeniu służby. Tylko takiemu pracownikowi, który w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej podjął pracę u pracodawcy, u którego był zatrudniony w dniu powołania do tej służby, czas jej odbywania wlicza się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy – w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy – w tym do okresu uprawniającego do dodatku stażowego.

Z kolei pracownik, który:

• w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej podejmie pracę po raz pierwszy lub u innego pracodawcy niż ten, u którego był zatrudniony w dniu powołania do tej służby,
• podejmie pracę po upływie 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej,

– czas odbywania służby wojskowej ma wliczany do okresu zatrudnienia wymaganego do nabywania lub zachowania uprawnień wynikających ze stosunku pracy, z wyjątkiem uprawnień przysługujących wyłącznie pracownikom u pracodawcy, u którego podjęli pracę.

W praktyce oznacza to konieczność zaliczenia czasu służby do okresu, od którego zależą uprawnienia w zakresie urlopu wypoczynkowego, odprawy pośmiertnej czy też uprawnień emerytalno-rentowych. Jednak te okresy odbywania służby nie będą podlegały zaliczeniu do stażu pracowniczego uprawniającego do dodatku stażowego.

Podstawa prawna:

• art. 118 ust. 1–3, art. 118a, 120, 122 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (DzU z 2004 r. nr 241, poz. 2416 ze zm.),
• art. 1 ust. 1 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.).