Jak przeliczać przychód pracownika z obcej waluty na złote

Przychody pracownika osiągane w walutach obcych muszą być przeliczane na złote w sposób przyjęty w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych (§ 4 rozporządzenia składkowego). Od 1 stycznia 2011 r. zasady tych przeliczeń reguluje znowelizowany art. 11a updof. Przepis ten wprowadza 3 reguły.

@RY1@i65/2011/002/i65.2011.002.000.0031.101.jpg@RY2@

Nowe zasady dotyczą wypłat dokonanych od stycznia 2011 r.

Powyższe zasady przeliczania walut obcych na złote mają zastosowanie do wszystkich dochodów, jakie pracownicy osiągnęli w 2011 r. (art. 13 ustawy z 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Dotyczy to także np. dochodów zleceniobiorców i wykonawców umów o dzieło z umów niezawieranych przez nich w ramach działalności gospodarczej.

Rozliczanie świadczeń wypłaconych na przełomie roku >>

O sposobie przeliczania dochodów uzyskanych przez pracowników, które są rozliczane przez pracodawcę (płatnika), decyduje to, czy są to dochody zaliczane do 2011 r. Z kolei o zaliczeniu dochodu do 2011 r. decyduje moment postawienia go do dyspozycji pracownika (przelew na konto pracownika albo postawienie wynagrodzenia do odbioru w kasie firmy). Pensja pracownika nie jest uznawana za jego dochód w momencie zakończenia pracy. Tak więc np. wynagrodzenie za grudzień 2010 r. postawione do dyspozycji w styczniu 2011 r. jest u pracownika dochodem za 2011 r., mimo że pracę świadczył w 2010 r.

PRZYKŁAD

Firma oddelegowała na 5 miesięcy pracowników do pracy na terenie Francji. Firma nie ma oddziału, zakładu ani stałej placówki we Francji. Oddelegowanie pracowników do Francji spełniało warunki art. 15 ust. 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie z 20 czerwca 1975 r. (Dz.U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5 ze zm.).

Artykuł 15 ust. 1 powyższej umowy stanowi, że pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w tym przypadku w Polsce) osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce), chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie (tutaj we Francji). Przepis ten oznacza, że jeżeli praca jest wykonywana we Francji, wówczas osiągnięte za nią wynagrodzenia powinny podlegać opodatkowaniu we Francji. Jednak art. 15 ust. 2 tej umowy, który ma w tym przypadku zastosowanie, stanowi, że bez względu na postanowienia art. 15 ust. 1 umowy, wynagrodzenia, jakie osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) osiąga z pracy najemnej wykonywanej na terenie drugiego Umawiającego się Państwa (we Francji), podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie (w Polsce), jeżeli:

• odbiorca przebywa w drugim Państwie (Francji) podczas jednego lub kilku okresów, nieprzekraczających łącznie 183 dni w danym roku podatkowym,
• wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby,
• wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Dlatego w tym przypadku dochody pracowników są opodatkowane według zasad określonych przez polską ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oddelegowani pracownicy otrzymali 5 stycznia 2011 r. wynagrodzenie wypłacone w euro za grudzień 2010 r. Do jego przeliczenia na złotówki – zarówno do celów opodatkowania, jak i oskładkowania – należy zastosować nowe zasady, co oznacza, że euro należy przeliczyć po średnim kursie NBP z 4 stycznia 2011 r.