Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego

Trwa czas urlopów, a tym samym częstszych wyjazdów zagranicznych. Do dalekich podróży należy się jednak dobrze przygotować, w tym zwłaszcza należy zadbać o własne zdrowie.

Autopromocja

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) stanowi poświadczenie uprawnienia ubezpieczonego i emeryta lub rencisty, jak również członków ich rodzin, przebywających w państwie członkowskim UE/EFTA innym niż państwo członkowskie, w którym powstał obowiązek ubezpieczenia, do świadczeń rzeczowych, które stają się niezbędne z przyczyn medycznych, biorąc pod uwagę charakter tych świadczeń oraz przewidywany czas pobytu. Uprawnia ona do świadczeń zdrowotnych, które udzielane są w ramach powszechnego systemu ochrony zdrowia.

Należy jednak pamiętać, że karta nie upoważnia do wyjazdu do innego kraju w celu odbycia planowanego leczenia, nie zwalnia również z konieczności pokrycia kosztów leczenia prywatnego w innych państwach członkowskich.

Karta EKUZ jest osobistą kartą wystawioną na nazwisko jej posiadacza, która zawiera następujące informacje:

• imię,
• nazwisko,
• data urodzenia,
• PESEL,
• numer identyfikacyjny instytucji, która wydała kartę,
• numer identyfikacyjny karty,
• data ważności karty (okres ważności ustala każdorazowo instytucja ją wydająca, biorąc przewidywany czas trwania uprawnień).

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego gwarancją opieki zdrowotnej >>

Prawo do karty

Prawo do otrzymania EKUZ mają osoby ubezpieczone w NFZ.

Prawo do wystąpienia o wydanie karty ma również osoba lub członek rodziny takiej osoby w razie wyjazdu do innego państwa członkowskiego (UE/EOG) i Szwajcarii, m.in. w celu:

• odwiedzenia rodziny lub znajomych,
• w związku z krótką podróżą służbową,
• podjęcia studiów,

jak również w przypadku oddelegowania pracownika przez polskiego pracodawcę do pracy za granicą.

Prawo do otrzymania EKUZ mają również:

Autopromocja

Zbiegi tytułów do ubezpieczeń społecznych

Sprawdź

• osoby objęte decyzją wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy,
• nieubezpieczone kobiety w okresie ciąży, porodu i połogu posiadające obywatelstwo polskie i miejsce zamieszkania na terytorium RP.

EKUZ nie przysługuje:

• osobom nieubezpieczonym,
• gdy ubezpieczenie w NFZ wygasło,
• w przypadku podjęcia pracy w innym państwie członkowskim i Szwajcarii.

Aby otrzymać EKUZ, należy złożyć wniosek w oddziale NFZ. Do wniosku należy załączyć aktualny dokument potwierdzający objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym w Narodowym Funduszu Zdrowia.

Dowodem ubezpieczenia zdrowotnego jest:

• ostatni raport RMUA bądź, gdy nie ma możliwości jego uzyskania, aktualnie podstemplowana książeczka ubezpieczeniowa lub zaświadczenie pracodawcy (wg wzoru dostępnego w NFZ),
• w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą – ostatni dowód wpłaty składki na ubezpieczenie zdrowotne,
• w przypadku rolników ubezpieczonych w KRUS – zaświadczenie z KRUS o okresach podlegania i odprowadzenia składek na ubezpieczenie zdrowotne,
• w przypadku emerytów – legitymacja emeryta (lub ostatni odcinek emerytury),
• w przypadku rencistów – legitymacja rencisty (lub ostatni odcinek renty) oraz decyzja o przyznaniu renty,
• w przypadku bezrobotnych zarejestrowanych w urzędzie pracy – zaświadczenie z urzędu pracy o odprowadzaniu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Osoba ubezpieczona jako członek rodziny również powinna złożyć wniosek o EKUZ, załączając:

• dokument potwierdzający ubezpieczenie zdrowotne osoby, która zgłosiła ją do ubezpieczenia zdrowotnego, oraz
• dowód zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego w NFZ (druk ZUS ZCNA, jeżeli zgłoszenie nastąpiło po 1 lipca 2008 r. lub ZUS ZCZA, jeżeli zgłoszenie nastąpiło przed 1 lipca 2008 r.), także
• w przypadku osób, które ukończyły 18. rok życia – dokument potwierdzający kontynuację nauki (np. legitymacja studencka) lub orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W przypadku osób objętych decyzją wójta (burmistrza, prezydenta) oraz nieubezpieczonych kobiet w okresie ciąży, porodu i połogu do wniosku należy dołączyć następujące dokumenty:

• decyzję wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy (dotyczy osób objętych decyzją wójta burmistrza, prezydenta), potwierdzającą to prawo;
• zaświadczenie od lekarza (z datą nie wcześniejszą niż 30 dni przed złożeniem wniosku), ewentualnie kartę przebiegu ciąży oraz dokument stwierdzający tożsamość; w przypadku kobiet w okresie połogu – skrócony odpis aktu urodzenia dziecka i dokument stwierdzający tożsamość matki (dotyczy nieubezpieczonych kobiet w okresie ciąży, porodu i połogu posiadających obywatelstwo polskie i miejsce zamieszkania na terytorium RP);
• dokument potwierdzający tożsamość albo skrócony odpis aktu urodzenia (dotyczy osób posiadających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które nie ukończyły 18. roku życia.

Z reguły karta jest wydawana w dniu złożenia wniosku. Jednak w sytuacji braku potwierdzenia regularnego opłacania składek zdrowotnych NFZ ma 7 dni na rozpatrzenie wniosku. Karta wydawana jest bezpłatnie.

Obowiązek przekazywania pracownikom Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego >>

Okres ważności karty

Karta wystawiana jest na 2 miesiące, licząc od końca miesiąca, za który została odprowadzona ostatnia składka na ubezpieczenie zdrowotne. Inne terminy maksymalne obowiązują dla bezrobotnych – 30 dni, uczniów i studentów – do końca semestru lub roku szkolnego, emerytów – 5 lat i rencistów – na okres przyznanego świadczenia, maksymalnie 5 lat). Osoba wyjeżdżająca do pracy otrzymuje Kartę tylko na okres do momentu podjęcia pracy.

Gdy brak karty

Gdy ubezpieczony zapomniał wyrobić Karty, powinien skontaktować się telefonicznie, faksem lub za pośrednictwem osoby pozostającej w Polsce z oddziałem wojewódzkim NFZ właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Oddział wystawi wówczas Certyfikat Zastępczy, który może zostać dostarczony pocztą lub faksem. Gdy to się nie uda, należy zachować wszystkie rachunki i dowody zapłaty w celu ubiegania się o zwrot kosztów leczenia.

Podstawa prawna:

• ustawa z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (DzU z 2008 r. nr 164, poz. 1027 ze zm.).