Ubezpieczenia społeczne pracowników oddelegowanych do pracy w innym państwie członkowskim

Nowe rozporządzenia, o których mowa, to rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Zgodnie z ogólną zasadą, na której opiera się koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego UE, osoba, do której stosuje się rozporządzenie (WE) nr 883/2004 (tj. obywatel państwa członkowskiego, bezpaństwowiec i uchodźca mieszkający w państwie członkowskim, który podlega lub podlegał ustawodawstwu jednego lub kilku państwom członkowskim, członek jego rodziny i osoba pozostała przy życiu) podlega ustawodawstwu tylko jednego państwa członkowskiego. Artykuł 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 wskazuje, że w przypadku osoby wykonującej pracę najemną właściwe jest prawo tego państwa członkowskiego, w którym wykonuje ona pracę, chyba że co innego wynika z art. 12–16 tego rozporządzenia.

Oznacza to, że zasady podlegania ubezpieczeniu społecznemu, wysokość i sposób zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne określa prawo państwa członkowskiego, w którym pracownik wykonuje pracę.

Warunki oddelegowania

Od powyższej zasady przewidziano kilka wyjątków. Jeden z nich dotyczy pracowników oddelegowanych do pracy w innym państwie członkowskim. Pracownik wykonujący w imieniu pracodawcy pracę w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym pracodawca normalnie prowadzi działalność, przez okres oddelegowania podlega ustawodawstwu państwa, z którego został oddelegowany, jeśli przewidywany czas delegacji nie przekracza 24 miesięcy i nie jest wysyłany w celu zastąpienia innej osoby (art. 12 ust. 1 rozporządzenia WE nr 883/2004).

Delegacja pracowników w ramach usług świadczonych przez agencję pracy tymczasowej >>

Przykład
Firma budowlana z siedzibą w Warszawie zawarła umowę na wykonanie robót budowlanych we Francji i w celu realizacji tej umowy wysyła tam swoich pracowników na okres 6 miesięcy. W takiej sytuacji, mimo że pracownicy będą wykonywać pracę we Francji, w zakresie ubezpieczenia społecznego nadal będą podlegać prawu polskiemu. Pracodawca będzie więc opłacał za nich składki na ubezpieczenia społeczne w Polsce na zasadach określonych w prawie polskim.