Odprawa pośmiertna

W przypadku gdy zmarły pracownik był kawalerem i nie posiadał dzieci, to osobami uprawnionymi do odprawy pośmiertnej są rodzice, w tym ojczym, macocha i osoby przysposabiające – jeżeli przed śmiercią pracownik przyczyniał się do ich utrzymania.

Autopromocja

Prawo do odprawy pośmiertnej po zmarłym pracowniku powstaje automatycznie z chwilą jego śmierci. Nie ma tu znaczenia przyczyna śmierci (wyrok SN z 14 marca 1980 r., I PR 87/79, OSNC 1980/12/234). Ważne jest jedynie to, że nastąpiła ona w czasie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania po jego rozwiązaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby (art. 93 § 1 k.p.). Spełnienie tego warunku powoduje, że odprawa powinna być wypłacona w równych częściach uprawnionym członkom rodziny, tj. małżonkowi zmarłego pracownika oraz innym członkom rodziny spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl art. 67–71 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2009 r. nr 153, poz. 1227). Natomiast jeżeli pozostał tylko jeden członek rodziny uprawniony do odprawy po zmarłym pracowniku, to w takim wypadku powinien on otrzymać połowę należnej kwoty.

Trzeba również pamiętać, że jedynym dokumentem upoważniającym do wypłaty odprawy pośmiertnej jest akt zgonu. Dlatego jego odpis powinien być przedstawiony pracodawcy.

W przypadku braku osób uprawnionych do wypłaty odprawy pośmiertnej oraz wynagrodzenia wszystkie te należności, które były wymagalne w chwili śmierci pracownika, wchodzą do masy spadkowej i podlegają dziedziczeniu na warunkach określonych w Kodeksie cywilnym.

Autopromocja

Webinarium: Sygnaliści w dokumentacji pracodawcy – wzory prawidłowych zapisów

Sprawdź

Autopromocja

Zbiegi tytułów do ubezpieczeń społecznych

Sprawdź