Jak wyliczyć wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe niepełnoetatowca

Jeden z naszych pracowników jest zatrudniony na 1/4 etatu. Otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 610,50 zł brutto. W czerwcu 2018 r. powinien przepracować 42 godziny, a przepracował dodatkowo 10 godzin ponad wymiar ustalonego etatu. Jak obliczyć rekompensatę za dodatkowe godziny? - pyta Czytelnik z Radomia.

Wynagrodzenie za godziny przekraczające ustalony w umowie wymiar czasu pracy (godziny ponadwymiarowe) oblicza się, dzieląc wynagrodzenie przysługujące za ten wymiar (610,50 zł) przez nominalną liczbę godzin przewidzianą dla 1/4 etatu (168 godzin x 1/4 etatu = 42 godziny). Tak ustaloną stawkę za 1 godzinę należy pomnożyć przez 10 godzin. Poza wynagrodzeniem zasadniczym godziny ponadwymiarowe mogą być opłacone 100% lub 50% dodatkiem. Jednak, aby pracownik nabył do niego prawo, umowa o pracę musi zawierać odpowiednie zapisy w tym zakresie.

W przypadku pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy strony ustalają w umowie o pracę dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w niej wymiar czasu pracy, których przekroczenie uprawnia zatrudnionego (oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku jak za pracę w godzinach nadliczbowych w wysokości 50% lub 100% wynagrodzenia. Zapisy w umowie mogą określać np. dobowe lub tygodniowe liczby godzin, po których przepracowaniu pracownikowi będzie przysługiwać taki dodatek, np.: praca powyżej 6 godzin na dobę lub praca po przekroczeniu 30 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym (art. 151 § 5 Kodeksu pracy).

KONFERENCJA: Outsourcing kadrowo-księgowy. Praktyczne wskazówki z budowania oraz realizacji kontraktów outsourcingowych

Zgodnie z ugruntowanym przez sądy poglądem brak porozumienia w zakresie określenia godzin, za które ma być wypłacony dodatek, powoduje, że pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy nie ma do niego prawa (wyrok Sądu Najwyższego z 4 kwietnia 2014 r., I PK 249/13, OSNP 2015/9/121). Zgodnie natomiast z wyrokiem Sądu Najwyższego z 3 czerwca 1986 r. (I PRN 40/86, OSNC 1987/9/140) za godziny ponadwymiarowe zatrudniony nabywa jednak prawo do normalnego wynagrodzenia, które: (...) obejmuje zarówno wynagrodzenie zasadnicze wynikające ze stawki osobistego zaszeregowania, jak i dodatkowe składniki wynagrodzenia, jeżeli zgodnie z obowiązującymi w danym zakładzie pracy przepisami o wynagradzaniu pracowników, przysługują danemu pracownikowi. Wynagrodzenie to może obejmować również dodatek funkcyjny czy też dodatek za staż pracy, jak również dodatek za pracę szkodliwą dla zdrowia czy inne dodatki (...). W skład normalnego wynagrodzenia pracownika może wchodzić również premia, jeżeli ma ona charakter stały i nie jest uzależniona od uzyskania określonych konkretnych osiągnięć w pracy nieobjętych zadaniami wykonywanymi w godzinach nadliczbowych.