Przedawnione roszczenie

Taka konkluzja płynie z wyroku Sądu Najwyższego z 4 lipca 2007 r. (II PK 25/07, niepubl.), który zapadł w sprawie z powództwa Jarosława J. przeciwko Przedsiębiorstwu P.-U.-H.D. Sp. z o.o. w G. o odszkodowanie i zapłatę.

Autopromocja

Stan faktyczny

We wrześniu 2000 r. Jarosław J. wystąpił z powództwem o wypłatę odszkodowania od swojego pracodawcy Przedsiębiorstwa P.-U.-H.D. Sp. z o.o. w G. z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych za tzw. wczasy pod gruszą za 1999 r. i dofinansowanie modernizacji lokalu mieszkalnego. Pozew został jednak przez niego wycofany i w związku z tym w grudniu 2002 r. sprawa została umorzona. 6 marca 2005 r. pracownik ponownie wniósł pozew przeciwko swojemu byłemu już pracodawcy o te same roszczenia (stosunek pracy łączący Jarosława J. z pracodawcą ustał w marcu 2000 r.).

Pracodawca w odpowiedzi na pozew powołał się na zarzut przedawnienia roszczenia swojego byłego pracownika - Jarosława J. Zgodnie z art. 291 k.p. roszczenia ze stosunku pracy przedawniają się z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne - w omawianej sprawie termin ten już minął. Argumentacja Jarosława J. opierała się na twierdzeniu, że prawo do świadczeń z zfśs przedawnia się na zasadach ogólnych, wskazanych w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 118 k.c. termin przedawnienia roszczeń majątkowych wynosi lat 10, stąd też czas na dochodzenie wskazanych przez powoda roszczeń, zdaniem Jarosława J., nie minął jeszcze.

Orzeczenie sądu

Po wyrokach sądów dwóch instancji Jarosław J. złożył skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego. Sąd Najwyższy nie podzielił jednak stanowiska powoda odnośnie do zakwalifikowania roszczeń z zfśs jako roszczeń z zakresu prawa cywilnego i skargę kasacyjną oddalił. Sąd Najwyższy wskazał, że sprawa o świadczenia z zfśs jest sprawą z zakresu prawa pracy, stąd też prawo do świadczeń z zfśs podlega przedawnieniu według przepisów prawa pracy, a nie przepisów prawa cywilnego.

Wybrane orzeczenia

Wyrok Sądu Najwyższego z 11 kwietnia 2001 r. (I PKN 367/00, OSNP 2003/2/38)

Roszczenie o udzielenie urlopu wypoczynkowego przedawnia się z upływem 3 lat od dnia, w którym stało się wymagalne (art. 291 § 1 k.p.), przy czym rozpoczęcie biegu tego terminu następuje bądź z końcem roku kalendarzowego, za który urlop przysługuje (art. 161 k.p.), bądź najpóźniej z końcem pierwszego kwartału roku następnego, jeżeli urlop został przesunięty na ten rok z przyczyn leżących po stronie pracownika lub pracodawcy (art. 168 k.p.).

Uchwała Sądu Najwyższego z 10 maja 2000 r. (III ZP 13/00, OSNP 2000/23/846)

W sprawach o roszczenia ze stosunku pracy sąd nie uwzględnia z urzędu upływu terminu przedawnienia.

Anna Stykowska

aplikant adwokacki