Finansowanie części składki na ubezpieczenie grupowe a wypłata odprawy pośmiertnej

Zmarł nasz wieloletni pracownik. Czy pracodawca ma obowiązek wypłaty odprawy pośmiertnej, skoro finansuje pracownikom część składki na ubezpieczenie grupowe? Czy w takim przypadku jesteśmy zwolnieni w całości lub części z wypłaty tej odprawy?

Autopromocja

Będą Państwo musieli wypłacić odprawę pośmiertną z własnych środków, jeśli odszkodowanie wypłacone przez instytucję ubezpieczeniową będzie niższe niż odprawa pośmiertna przysługująca pracownikowi.

Pracodawca ma możliwość zwolnienia się z obowiązku wypłaty odprawy pośmiertnej, gdy:

• podpisze z ubezpieczycielem umowę, na mocy której ubezpieczy pracowników na życie,
• będzie opłacał składki z własnych środków oraz
• w wyniku takiej umowy w razie śmierci pracownika osoby uprawnione otrzymają odszkodowanie nie niższe niż kwoty odprawy określone w Kodeksie pracy.

Jeżeli to nastąpi, pracodawca jest całkowicie zwolniony z obowiązku wypłaty odprawy pośmiertnej. W sytuacji częściowego zaspokojenia przez ubezpieczyciela roszczeń osób uprawnionych do odprawy pracodawca zobowiązany jest do wypłaty różnicy między odprawą a odszkodowaniem wypłaconym przez instytucję ubezpieczeniową.

Autopromocja

Webinarium: Sygnaliści w dokumentacji pracodawcy – wzory prawidłowych zapisów

Sprawdź

Pracodawca nie będzie zwolniony z wypłaty odprawy, jeśli podpisze z zakładem ubezpieczeń umowę o tzw. ubezpieczenie grupowe pracowników, w ramach której pracownicy będą finansować lub współfinansować składki na ubezpieczenie.

Odprawa pośmiertna to świadczenie jednorazowe przysługujące członkom rodziny w razie śmierci pracownika:

• w czasie trwania stosunku pracy lub
• w trakcie pobierania po jego ustaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą.

Jeżeli pracownik w dniu śmierci pozostawał w kilku stosunkach pracy, odprawę nalicza każdy z pracodawców oddzielnie, w wysokości odpowiedniej do stażu pracy pracownika.

Wysokość odprawy jest uzależniona od okresu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy i wynosi:

• 1-miesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 10 lat,
• 3-miesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 10 lat,
• 6-miesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 15 lat.

Podstawa prawna:

• art. 93 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (j.t. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94, ost. zm. DzU z 2013 r. poz. 675).

Autopromocja

Zbiegi tytułów do ubezpieczeń społecznych

Sprawdź