Potrącenia z wynagrodzenia zleceniobiorcy a minimalna stawka godzinowa

PROBLEM

Nasza firma zatrudnia, oprócz pracowników, kilkunastu zleceniobiorców. Od 1 stycznia 2017 r. każdy ze zleceniobiorców ma określoną w umowie stawkę wynagrodzenia w wysokości 13 zł brutto za godzinę pracy. Czy z naliczonej zleceniobiorcom stawki możemy potrącać pewne kwoty za spóźnienia do pracy lub za przydzieloną odzież roboczą? Jakie konsekwencje poniesiemy, jeśli w związku z takim potrąceniem zleceniobiorca nie otrzyma faktycznie kwoty wynagrodzenia wynikającego z minimalnej stawki godzinowej?

RADA

Mogą Państwo dokonywać wskazanych potrąceń, ponieważ obowiązujące przepisy Kodeksu cywilnego i ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę nie wykluczają takich działań. Warunkiem jest jednak, aby takie postępowanie nie miało na celu obejścia tych przepisów lub nie pozostawało w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego. W przeciwnym wypadku za bezpodstawne zaniżenie wynagrodzenia i wypłacenie go w kwocie niższej niż minimalna mogą Państwo zostać zobowiązani przez inspektora pracy do niezwłocznego wyrównania wynagrodzenia oraz mogą Państwo otrzymać grzywnę w wysokości od 1000 zł do 30 000 zł. Szczegóły w uzasadnieniu.

Polecamy książkę: Kodeks pracy 2017 Praktyczny komentarz z przykładami

UZASADNIENIE

Przepisy znowelizowanej ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę zasadniczo gwarantują zleceniobiorcom od 1 stycznia 2017 r. otrzymanie wynagrodzenia w wysokości co najmniej 13 zł brutto za godzinę pracy. Wskazane regulacje w żaden sposób nie rozstrzygają jednak kwestii dokonywania potrąceń z wynagrodzenia zleceniobiorców na rzecz zleceniodawców, np. kwot za przydzieloną odzież roboczą, wypożyczone narzędzia pracy lub z tytułu kar za nieterminową realizację zlecenia czy za niestawienie się o umówionej porze do wykonywania zlecenia. Dlatego niezbędne w tym zakresie jest odniesienie się do przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 353¹ Kodeksu cywilnego strony zawierające umowę mogą ukształtować stosunek prawny według własnego uznania, byleby jego treść i cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Natomiast czynność prawna mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż zamiast nieważnych postanowień czynności prawnej należy stosować odpowiednie przepisy ustawy (art. 58 § 1–2 Kodeksu cywilnego). W przypadku gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, w szczególności jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub innym organem państwowym. Wskutek takiego potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej (art. 498 Kodeksu cywilnego).

Zobacz: Zatrudnienie