Zmiana miejsca pracy w ciągu roku wpływa na sposób korzystania przez pracownika z wypoczynku

Przepisy kodeksu pracy przewidują szereg sytuacji, w których należy ustalić urlop w wymiarze proporcjonalnym. Chodzi tu m.in. o ustalanie wymiaru urlopu w proporcji do wymiaru czasu pracy, w jakim pracownik jest zatrudniony, czy też w proporcji do okresu zatrudnienia, w przypadku zawarcia umowy o pracę na czas określony. Urlop w wymiarze proporcjonalnym jest ustalany także wówczas, gdy pracownik powraca do pracy do tego samego pracodawcy w ciągu roku kalendarzowego po trwającym co najmniej miesiąc okresie bezczynności zawodowej, jaką jest np. urlop bezpłatny czy urlop wychowawczy.

Najczęściej jednak urlop w wymiarze proporcjonalnym jest ustalany w razie zmiany pracodawcy w trakcie roku kalendarzowego, tj. w przypadku gdy dochodzi do rozwiązania stosunku pracy u jednego pracodawcy i nawiązania stosunku pracy u kolejnego pracodawcy.

Zasadą jest, że pracownik nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego w pełnym, nie zaś proporcjonalnym wymiarze, oczywiście uzależnionym od okresu zatrudnienia, poziomu wykształcenia, posiadania tzw. okresów zaliczalnych do stażu pracy wpływających na wymiar urlopu oraz wymiaru czasu pracy, w którym jest zatrudniony. Zatem pracownik mający np. pięcioletni staż pracy i wyższe wykształcenie, zatrudniony na czas nieokreślony i w pełnym wymiarze czasu pracy - ma prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego. Urlop ten powinien być udzielany w naturze w trakcie zatrudnienia pracownika, zgodnie z zasadami określonymi w kodeksie pracy. Jedną z nich jest możliwość dzielenia urlopu na wniosek pracownika, przy czym w takim przypadku jedna jego część powinna obejmować co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych.

Obowiązek pracodawcy rozliczenia się z pracownikiem z urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym, co także spowoduje jego podzielenie, istnieje dopiero w momencie ustania zatrudnienia. Z dniem zakończenia pracy u danego pracodawcy powstaje bowiem obowiązek wypłacenia pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany do tego dnia urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia.

Zatem w dniu ustania stosunku pracy mogą wystąpić następujące trzy sytuacje:

Po pierwsze - pracownik wykorzysta do tego dnia cały należny mu urlop wypoczynkowy. Oznacza to, że pracodawca nie ma obowiązku wypłacenia temu pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego, zaś w przypadku podjęcia kolejnego zatrudnienia w tym samym roku kalendarzowym pracownik nie ma już prawa do urlopu wypoczynkowego.