Urlop wypoczynkowy pracownika niepełnoetatowego

Urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy (w omawianym przypadku będą to poniedziałek, wtorek i czwartek), lecz w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu z zastosowaniem przeliczenia jednego dnia na 8 godzin. Zasadę zachowania ciągłości minimum 14 dni kalendarzowych wypoczynku stosuje się natomiast przy podziale urlopu na części na wniosek pracownika. Przestrzegając tej zasady, należy udzielić pracownikowi 6 dni urlopu (dwa poniedziałki, dwa wtorki i dwa czwartki, przypadające w dwóch następujących po sobie tygodniach).

Podstawowa zasada dotycząca udzielania urlopów została zapisana w art. 154² § 2 k.p. Głosi ona, że urlopu udziela się w te dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu. W przypadku zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy urlop powinien więc przypadać tylko w te dni, w których świadczy on pracę. Jak już wspomniano wcześniej, urlop pracownika zawsze powinien przypadać w poniedziałki, wtorki i czwartki, które są jego dniami pracy.