Pozycja kobiet na rynku pracy

Kobiety a negocjacje płacowe

Statystyki podają, że kobiety zarabiają mniej niż mężczyźni. Częstym „grzechem” kobiet jest brak poczucia wartości oraz nie podejmowanie negocjacji płacowych. Sheryl Sandberg piastująca obecnie stanowisko wiceprezesa w Facebooku, na podstawie własnych doświadczeń podaje „receptę” na zwiększenie swojej wartości rynkowej.

Wg Sandberg najlepsza droga np. do pomyślnego zakończenia negocjacji płacowych opiera się na:

• Sprawieniu wrażenia bycia sympatyczną
• Społecznościowym podejściu
• Przyjęciu perspektywy „my”
• Konkretnym uzasadnieniu (np. presja zewnętrzna, standardy firmy lub branży)
• Blefie (np. oferta z innej pracy)

Według badań Carnegie Mellon University wciąż jednak norma genderowa wywiera mocny wpływ na odwagę młodych ludzi do podejmowania negocjacji. Bezpośrednio po studiach na formę negocjacji w procesie rekrutacyjnym zdecydowało się 57% studentów i jedynie 7% studentek.

Zobacz także: Różnorodność płci w procesie prowadzenia polityki kadrowej

Sheryl Sandberg „Włącz się do gry” Sonia Braga 2013

Syndrom oszusta według Sheryl Sandberg

Syndrom oszusta jest zjawiskiem, w którym kompetentnych ludzi dręczy poczucie zwątpienia we własne siły. Kobiety cierpią na niego bardziej intensywnie i są przezeń bardziej ograniczane. Najpoważniejszym skutkiem tego stanu rzeczy jest pogrążenie się w autodeprecjacji.

Tina Fey (autorka i pisarka) wskazuje, iż „Piękno syndromu oszusta polega na tym, że z jednej strony odczuwasz skrajny egocentryzm, a z drugiej myślisz sobie: <Jestem oszustką. O Boże przejrzeli mnie!>”.

Soft skills

Soft skills stanowią przede wszystkim domenę kobiet. Broń ta pozwala przywdziać na siebie „pancerz rytualnych działań” zmierzających do realizacji założonego celu. Wachlarz umiejętności miękkich obejmuje takie działania jak:

• Nałożenie drugiej maski (ale bez zaprzeczenia swojej naturze!) – „Kobieca siła jest jak stal, giętka, ale trudno ją złamać”
• Uśmiech (ale umiarkowany) – poszukiwanie potwierdzenia, kobiety chcą być lubiane
• Body language stanowiący wzmocnienie utrzymywanego kontaktu, np. rezygnacja z kiwania głową przy wyrażaniu odrębnego zdania

Warto wspomnieć, iż kobiety (z uwagi na brak klubów porównywanych z męskimi „old boy’s clubs”) nie mają niestety tak wielkiej bazy do czerpania wzorców od starszych koleżanek na wysokich stanowiskach.

Polecamy również: Zarządzanie różnorodnością w środowisku pracy z korzyścią dla pracodawcy