Zwrot kosztów nauki

Pracownik, który bez uzasadnionych przyczyn nie podejmuje nauki lub ją przerwie, jest zobowiązany do zwrotu dodatkowych kosztów poniesionych na ten cel przez pracodawcę.

Pracownik, który korzysta z dofinansowań swojego szkolenia od pracodawcy, musi liczyć się z obowiązkiem zwrotu takich kosztów, gdy nie dotrzyma warunków umowy. Kodeks pracy nakłada bowiem na niesolidnych i nieuczciwych studentów lub kursantów dodatkowe zobowiązania.

Pracownik podnoszący kwalifikacje zawodowe:

• który bez uzasadnionych przyczyn nie podejmie podnoszenia kwalifikacji zawodowych albo przerwie podnoszenie tych kwalifikacji,
• z którym pracodawca rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy, w trakcie podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub po jego ukończeniu, w terminie nie dłuższym jednak niż 3 lata (określonym w umowie),
• który po zakończeniu nauki w okresie nie dłuższym niż 3 lata rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem (z wyjątkiem wypowiedzenia umowy o pracę z powodu mobbingu),
• który po zakończeniu nauki w okresie nie dłuższym niż 3 lata rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia mimo braku przyczyn takiego rozwiązania umowy o pracę lub z powodu:

– orzeczenia o niezdolności do dalszej pracy,

– ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika,

– mobbingu,

jest zobowiązany do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na ten cel z tytułu dodatkowych świadczeń (art. 103⁵ k.p.).

Pracodawca zawiera z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe pisemną umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Pracownik powinien wiedzieć, do jakich świadczeń i w jakiej wysokości ma prawo oraz co powinien zrobić, aby je uzyskać. Poza obowiązkami pracownika pracodawca może określić w umowie również dodatkowe świadczenia, jakie przyznaje uczącemu się pracownikowi.

Przez pojęcie „dodatkowe świadczenia” należy rozumieć np. wszelkie formy dofinansowania nauki pracownika. Pracodawca może pokryć koszty nauki pracownika, czyli czesnego, za studia lub opłat za kursy. Może również sfinansować pracownikowi przejazdy na uczelnię lub do szkoły i ewentualne zakwaterowanie. Ma to szczególne znaczenie, w przypadku gdy pracownik uczy się w innej miejscowości, niż pracuje i mieszka. Pracodawca może również pokryć koszty zakupu podręczników lub innych pomocy naukowych.

Takie i inne koszty pracownik, który nie wywiązał się z warunków umowy, będzie zobowiązany zwrócić pracodawcy.

Pracownik nie będzie natomiast musiał zwracać wynagrodzenia za czas zwolnień od pracy czy urlopów szkoleniowych, jeżeli takie zostały mu udzielone. Obowiązek zwrotu kosztów dotyczy jedynie kosztów z tytułu dodatkowych świadczeń, które pracodawca nie musiał, ale zobowiązał się pokryć. Wszystkie podstawowe świadczenia, które uczącemu się pracownikowi gwarantują przepisy Kodeksu pracy, nie podlegają zwrotowi.