Telepracownik - jakie są korzyści z jego zatrudnienia

Telepraca polega na wykonywaniu pracy regularnie poza zakładem pracy, a jej efekty są przekazywane pracodawcy za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Zatrudnianie telepracowników jest zazwyczaj dla pracodawcy korzystne i znacznie przewyższa początkowe nakłady, jakie zatrudniający ponosi na tę formę pracy. Zatem, aby ograniczyć koszty działalności firmy, zamiast redukować zatrudnienie, może warto pomyśleć o oszczędnościach, jakie daje telepraca.

Jednak nie zawsze warunki pozwalają pracodawcy na zatrudnianie telepracowników. Ta forma zatrudnienia może mieć zastosowanie wszędzie, gdzie pracownik może wyniki swojej pracy przekazywać regularnie drogą elektroniczną. W formie telepracy mogą zatem pracować przedstawiciele np. wolnych zawodów (prawnicy, dziennikarze, informatycy).

Korzyści finansowe

Podstawowym rodzajem korzyści, jakie wiążą się z zatrudnianiem telepracowników, jest redukcja kosztów prowadzenia działalności, w tym kosztów zatrudniania pracowników. Powszechnie przyjmuje się, że oszczędności pracodawcy z tytułu zatrudniania pracowników w ramach telepracy mogą sięgać nawet do 40% ponoszonych przez pracodawcę kosztów zatrudnienia. Prowadzenie działalności w typowej postaci wiąże się często z koniecznością wynajmu nieruchomości, w której pracownicy świadczą pracę – np. powierzchni biurowych. Powoduje to zazwyczaj znaczne koszty, szczególnie w dużych aglomeracjach miejskich (przykładowo średnia cena wynajmu 1 m² powierzchni w Warszawie w II kwartale 2012 r. wynosiła 21 euro + VAT). Do ceny wynajmu dochodzą z reguły koszty stałych opłat (prąd, woda, sprzątanie, parking itp.).

Pracodawca prowadzący działalność wydawniczą chce rozszerzyć swoją działalność. Wiąże się to z koniecznością zatrudnienia dodatkowych pracowników na stanowisku redaktorów. Dotychczasowa powierzchnia biurowa wynajmowana przez pracodawcę uniemożliwia zorganizowanie stanowisk pracy nowym osobom. Ponadto nie ma możliwości wynajęcia dodatkowej powierzchni w biurowcu, w którym pracodawca prowadzi działalność. W związku z tym pracodawca postanowił, że nowo zatrudnione osoby będą świadczyły pracę w domu w ramach telepracy. Takie rozwiązanie pozwoliło na zaoszczędzenie jednorazowego wydatku na poszukiwanie nowej siedziby pracodawcy, która by pomieściła dodatkowych pracowników, a także wydatków stałych związanych z wynajmem dodatkowej powierzchni.

Tak samo zakup nieruchomości, w której miałaby się odbywać praca, będzie dla pracodawcy dużym wydatkiem.

Zadaniowy czas pracy dla telepracowników

Pracodawca chcąc dodatkowo ograniczyć koszty prowadzenia działalności może wprowadzić dla telepracowników zadaniowy system czasu pracy, w ramach którego pracownik sam będzie decydował np. o godzinie rozpoczęcia i zakończenia pracy (art. 140 Kodeksu pracy). W tym systemie do pracownika będzie należało rozplanowanie sobie czasu pracy w taki sposób, aby terminowo realizował powierzone mu zadania. Jednego dnia będzie więc świadczył pracę np. 6 godzin, innego – jeżeli zajdzie taka konieczność – np. 10 godzin. Zastosowanie zadaniowego czasu pracy w stosunku do telepracowników pozwala zatem zredukować koszty pracodawcy związane z wypłacaniem dodatków za godziny nadliczbowe.

Jednak samo wykonywanie pracy w ramach zadaniowego systemu czasu pracy nie spowoduje automatycznie niemożności powstawania godzin nadliczbowych. Pracodawca powinien bowiem ustalić z pracownikiem zadania służbowe w taki sposób, aby zatrudniony miał realną i obiektywną możliwość wykonania ich w ramach obowiązującego go wymiaru czasu pracy. W przypadku gdy nałożone do wykonania zadania są niewspółmiernie duże w stosunku do wymiaru czasu pracy pracownika, nie można wykluczyć powstania godzin nadliczbowych.