Warunki zatrudnienia pracownika przywróconego do pracy

Sąd przywraca pracownika do pracy na poprzednich warunkach pracy, co powoduje, że pracownik ten ma prawo domagać się zatrudnienia na tym samym stanowisku pracy, jakie zajmował uprzednio, nie wystarcza zaś zapewnienie mu pracy na stanowisku równorzędnym. Wskazywał na to Sąd Najwyższy w wyroku z 2 grudnia 1992 r. (I PRN 55/92), w którym podkreślono, że przywrócenie do pracy doprowadza do powstania stosunku pracy, jaki istniał przed zakwestionowanym rozwiązaniem umowy o pracę. A zatem pracodawca jest zobowiązany ponownie zatrudnić pracownika dokładnie na tym samym stanowisku, które zajmował przed wypowiedzeniem umowy o pracę. Nie może zaś zatrudnić np. przywróconego do pracy księgowego na stanowisku pracownika do spraw bhp, choćby nawet wynagrodzenie na obu tych stanowiskach było jednakowe (art. 45 § 1 i art. 56 k.p.).

Zgłoszenie gotowości podjęcia pracy

Skuteczność wyroku przywracającego pracownika do pracy zależy od zgłoszenia przez pracownika gotowości niezwłocznego podjęcia pracy w ciągu 7 dni od daty uprawomocnienia się wyroku. Pracodawca może odmówić ponownego zatrudnienia pracownika, jeżeli nie zgłosił on gotowości niezwłocznego podjęcia pracy w wyznaczonym terminie, chyba że przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika (art. 48 § 1 k.p.). Tak więc termin na zgłoszenie gotowości do pracy jest stosunkowo krótki.

WAŻNE!

Zgłoszenie gotowości do pracy może nastąpić w każdej formie, a więc zarówno przez przyjście pracownika do pracy, telefoniczne zgłoszenie chęci podjęcia pracy czy wystosowanie pisma do pracodawcy, że jest się gotowym rozpocząć pracę.

Przy czym przez gotowość do pracy należy rozumieć nie tylko faktyczną, ale i prawną gotowość przystąpienia do pracy. Dlatego nie spełnia tego warunku osoba, która np. odbywa karę pozbawienia wolności, przebywa za granicą. Natomiast wykonywanie pracy u innego pracodawcy nie wyklucza skutecznego zgłoszenia przez pracownika gotowości niezwłocznego podjęcia pracy w rozumieniu art. 48 § 1 k.p. ani pozostawania w gotowości do jej wykonywania w rozumieniu art. 81 § 1 k.p. (wyrok SN z 4 grudnia 2003 r., I PK 109/03).