System pracy w ruchu ciągłym (art. 138)
REKLAMA
REKLAMA
W uzasadnionych przypadkach pracodawca może przedłużyć dobowy i tygodniowy wymiar czasu pracy, poprzez wprowadzenie w firmie pracy w ruchu ciągłym. Jest ona możliwa w sytuacjach, w których:
REKLAMA
- wynika to ze stosowanej technologii produkcji,
- występuje konieczność wykonywania pracy przez 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu.
Czy praca ma charakter pracy w ruchu ciągłym nie decyduje zakres wykorzystania mocy produkcyjnych zakładu pracy, ani zakres możliwości produkcyjnych pracownika, lecz okoliczność, czy wykonywanie pracy przez 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu jest konieczne z punktu widzenia zabezpieczenia prawidłowego procesu produkcyjnego oraz prawidłowej działalności urządzeń produkcyjnych.
Zobacz: Czas pracy służb ratowniczych (art.137)
Za pracę w ruchu ciągłym można uznać zatem pracę, która z przyczyn obiektywnych musi być kontynuowana bez przerwy przez 24 godziny codziennie, włącznie z dniami ustawowo wolnymi od pracy. Typowymi przykładami zakładów pracy, gdzie praca musi być wykonywana bez przerwy są huty lub elektrociepłownie.
Konieczność pracy w ruchu ciągłym może być tez uzasadniona koniecznością ciągłego zaspokajania potrzeb ludności.
Zobacz serwis: Urlopy
Czas pracy w przypadku pracy w ruchu ciągłym może zostać przedłużony do przeciętnie 43 godzin na tydzień w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 tygodni. W podobnym okresie rozliczeniowym, istnieje także możliwość przedłużenia dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin.
Podstawa prawna: art. 138 Kodeksu pracy
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat