Czy PPK jest obowiązkowe dla pracownika?

Takiej swobody decyzyjnej nie mają już pracodawcy i inne podmioty zatrudniające. Jeśli zatrudniają choć jedną osobę spełniającą definicję osoby zatrudnionej w tym m.in. pracowników i zleceniobiorców podlegających obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym utworzenie PPK – z małymi wyjątkami - jest dla nich obowiązkowe. W praktyce oznacza to, że są zobowiązani do zawarcia z wybraną instytucją finansową dwóch umów: umowy o zarządzanie PPK i umowy o prowadzenie PPK. Tę pierwszą pracodawca zawiera w swoim imieniu. Tę drugą w imieniu i na rzecz pracowników zapisując ich w ten sposób do PPK. I choć pracodawca wszystkie osoby spełniające definicję osoby zatrudnionej, które mają 18 lat i nie ukończyły jeszcze 55 roku życia powinien zapisać do PPK automatycznie (tzw. autozapis) nie oznacza to jednak, że osoby te w kwestii swojego uczestnictwa w PPK nie mają nic do powiedzenia.

Polecamy: PPK dla pracownika

Kto to jest osobą zatrudnioną?

Przez osoby zatrudnione ustawa o PPK rozumie osoby podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w Polsce z niżej wymienionych tytułów, w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, czyli:

a) pracowników w rozumieniu kodeksu pracy (k.p.) - wyjątkiem są pracownicy przebywający na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla oraz pracownicy młodociani,

b) osoby fizyczne wykonujące pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia,

c) członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych,

d) osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 kodeksu cywilnego (k.c.) stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,

e) członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tych funkcji,

f) osoby wskazane w lit. a-d, przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Osoby między 18 a 55 rokiem życia

W sytuacji, gdy pracownik będący we wskazanym wyżej przedziale wiekowym nie jest zainteresowany oszczędzaniem w pracowniczych planach kapitałowych wystarczy, że złoży pracodawcy deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK. Jeśli zrobi to przed podpisaniem dla niego umowy o prowadzenie PPK, nie zostanie uczestnikiem tego programu (nie zostanie zgłoszony przez pracodawcę do instytucji finansowej). Decyzja taka nie jest jednak ostateczna.

 Po pierwsze pracownik w każdej chwili może złożyć pracodawcy wniosek o dokonywanie wpłat do PPK, co obligować będzie pracodawcę do zapisania go do PPK (zawarcia w jego imieniu i na jego rzecz umowy o prowadzenie PPK), a następnie do naliczania i dokonywania wpłat do PPK na indywidualny rachunek tego pracownika utworzony przez instytucję finansową.