Zakaz dyskryminacji w zatrudnieniu oraz reguły polityki antydyskryminacyjnej

Celem zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu jest stworzenie pracownikom (osobom ubiegającym się o zatrudnienie) gwarancji, że będą oceniani według posiadanych kwalifikacji, doświadczenia zawodowego, jakości oraz ilości wykonanej pracy. Stosowanie przez pracodawców obiektywnych związanych z pracą kryteriów rekrutacji, różnicowania warunków zatrudnienia czy doboru pracowników do zwolnień przyczynia się do polepszenia atmosfery w miejscu pracy. Dodatkowo równe traktowanie pracowników jednakowo wykonujących te same obowiązki, w szczególności w zakresie warunków wynagradzania, dostępu do szkoleń i awansowania, wpływa na nich motywująco. Z tych choćby dwóch powodów warto spojrzeć na zakaz dyskryminacji nie jako na zło konieczne, ale jako na sposób poprawienia warunków zatrudnienia i osiągnięcie przez pracowników lepszych wyników.

W prawie polskim zakaz dyskryminacji wynika z art. 32 ust. 2 Konstytucji RP, według którego nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym i gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny, a także z wiążących Polskę umów międzynarodowych oraz Kodeksu pracy.