Co grozi pracodawcy za rozwiązanie z pracownikiem trzeciej kolejno zawartej umowy terminowej bez podania przyczyny jej rozwiązania

RADA

Żądanie pracownika o przywrócenie do pracy jest w pełni zasadne i może on wystąpić do sądu z takim żądaniem. Trzecia umowa o pracę, jaka łączyła Państwa z tym pracownikiem, była w skutkach prawnych umową na czas nieokreślony w związku z wcześniej dwukrotnie zawartymi umowami na czas określony, na bezpośrednio następujące po sobie okresy.

UZASADNIENIE

W przedstawionym przypadku trzecia z umów pracownika, tj. zawarta na okres od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r., mimo jej nazwy, w skutkach prawnych jest umową o pracę na czas nieokreślony. Jest to związane z tym, że poprzednio zawarli Państwo z tym pracownikiem kolejno 2 umowy na bezpośrednio następujące po sobie okresy, tj.: od 1 stycznia 2005 r. do 31 grudnia 2007 r. i od 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r.

Wypowiadając umowę o pracę zawartą z pracownikiem od 1 stycznia 2009 r. należy stosować okresy wypowiedzenia przewidziane dla umów o pracę zawartych na czas nieokreślony. W przedstawionym przypadku powinien być to 1-miesięczny okres wypowiedzenia w związku z ponad 2-letnim okresem zatrudnienia pracownika w firmie (art. 36 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy). Dodatkowo w piśmie wypowiadającym umowę byli Państwo zobowiązani do wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy. Brak przyczyny wypowiedzenia umowy oraz zastosowanie niezgodnego z prawem okresu wypowiedzenia umowy jest podstawą dla pracownika do odwołania się do sądu pracy.

WAŻNE!

Trzecia umowa na czas określony samoistnie przekształca się w umowę na czas nieokreślony, jeśli przerwa między rozwiązaniem jednej a nawiązaniem kolejnej umowy terminowej trwała nie dłużej niż miesiąc.

W przypadku umowy na czas nieokreślony (taka łączyła Państwa z pracownikiem od 1 stycznia 2009 r.), jeśli pracownik uzna, że wypowiedzenie było nieuzasadnione lub sprzeczne z przepisami prawa, może w odwołaniu do sądu żądać uznania wypowiedzenia za bezskuteczne, a gdy umowa już uległa rozwiązaniu, może żądać przywrócenia do pracy lub odszkodowania (art. 45 § 1 Kodeksu pracy). Sąd jest w takim przypadku związany żądaniem pracownika. Jeśli jednak uzna, że orzeczenie o bezskuteczności wypowiedzenia lub o przywróceniu do pracy jest niemożliwe lub niecelowe, może zasądzić na rzecz pracownika jedynie odszkodowanie. Ocena niemożności lub niecelowości uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy zależy wyłącznie od decyzji sądu.

Pracownik miał więc prawo odwołać się do sądu pracy od wręczonego mu wypowiedzenia, a jego żądanie przywrócenia do pracy może zostać uznane przez sąd za uzasadnione w związku z rażącym naruszeniem przepisów dotyczących wypowiadania pracownikom umów o pracę.