Czy praca może być wykonywana na podstawie nieważnej umowy o pracę

Sąd Najwyższy uzasadniając wyrok wskazał, że prawidłowe były ustalenia co do nieważności umowy o pracę z 2005 r., gdyż jej warunki ustalał organ, który nie miał kompetencji do wykonania takich czynności. Należy bowiem pamiętać, że zasadniczo tylko rada nadzorcza spółki ma prawo ustalenia wynagrodzenia członków zarządu zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub innej umowy (art. 378 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Statut spółki nie oddawał zaś tej kompetencji w ręce Komitetu Wynagrodzeń. Ponadto w umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników (art. 210 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Nieprawidłowa była więc reprezentacja spółki przy zawieraniu umowy z prezesem, co skutkuje jej nieważnością. Ale mimo nieważności pierwotnej umowy prezes G. został dopuszczony do pracy. Wykonywał swoje obowiązki i pobierał wynagrodzenie. Umowa o pracę została więc zawarta w sposób dorozumiany i to na warunkach określonych w nieważnej umowie z 2005 r. Może bowiem wystąpić sytuacja, w której umowa o pracę jest nieważna, a mimo to stosunek pracy zostaje nawiązany na warunkach określonych w tej umowie, przez czynności dorozumiane – przede wszystkim przez podjęcie pracy przez pracownika i wypłacanie wynagrodzenia przez pracodawcę. Ponadto w porozumieniu ze stycznia 2007 r., które ustalało warunki odwołania, spółka zaaprobowała ustalenia dotyczące wynagradzania zawarte w nieważnej umowie z 2005 r., ale wykonywane po objęciu stanowiska przez Mirosława G.

Sąd Najwyższy wskazał też na nietrafność zarzutu naruszenia zasad współżycia społecznego. Mirosław G. prezentował swoje kwalifikacje i osiągnięcia na posiedzeniu rady nadzorczej w listopadzie 2005 r. Wówczas nikt ich nie kwestionował. Ponadto rada nigdy w czasie pełnienia jego obowiązków nie stawiała mu jakichkolwiek zarzutów ani nie podważała zasadności jego decyzji i działań. Normę art. 8 Kodeksu pracy – uchylenie się od czynności prawnej wskutek naruszenia zasad współżycia społecznego – należy stosować z dużą ostrożnością i rozwagą. Naruszenie wspomnianych zasad musi być należycie udowodnione. Inaczej naruszałoby to bezpieczeństwo obrotu.