Urlop okolicznościowy - jak z niego skorzystać
REKLAMA
REKLAMA
Obowiązek pracodawcy
REKLAMA
Zgodnie z § 15 rozporządzenia w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy pracodawca obowiązany jest zwolnić od pracy pracownika na 2 dni lub 1 dzień.
Zobacz również serwis: Odpowiedzialność, prawa i obowiązki
Wymiar urlopu okolicznościowego
Wymiar urlopu okolicznościowego uzależniony jest od rodzaju zdarzenia powodującego przyznanie urlopu. Pracodawca przyznaje pracownikowi 2 dni wolnego od pracy w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy. Natomiast 1 dzień wolny od pracy będzie przysługiwał zatrudnionemu w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.
Wynagrodzenie
Urlop okolicznościowy jest płatny. Zgodnie z rozporządzeniem pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ustalonego w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 297 Kodeksu pracy. Na podstawie wspomnianego przepisu Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa w drodze rozporządzenia:
- sposób ustalania wynagrodzenia:
- przysługującego w okresie niewykonywania pracy,
- stanowiącego podstawę ustalania wysokości kar pieniężnych, potrąceń, odszkodowań, odpraw pośmiertnych lub innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy,
- sposób ustalania wysokości dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia.
Zobacz: Wynagrodzenie za urlop okolicznościowy
Wynagrodzenie za czas urlopu liczy się w ten sam sposób jak wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego, przy czym w stawce za dzień urlopu okolicznościowego uwzględnia się przeciętną wartość zmiennych składników wynagrodzenia pracownika z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy.
Warunki przyznania urlopu okolicznościowego
Pracownik, który chce skorzystać z przysługującego mu urlopu okolicznościowego, powinien niezwłocznie poinformować pracodawcę o przyczynie uprawniającej do uzyskania dni wolnych od pracy i przewidywanym okresie jej trwania. Gdyby w danym zakładzie pracy przepisy prawa pracy nie określały sposobu zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności pracownika w pracy, zawiadomienia tego pracownik dokonuje osobiście, przez inną osobę telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego. Zawiadomienia pracodawcy należy dokonać najpóźniej w drugim dniu nieobecności w pracy.
Jeśli nastąpienie zdarzenia uzasadniającego przyznanie urlopu okolicznościowego jest z góry wiadome bądź przewidywalne (np. ślub), pracownik powinien już przed tym zdarzeniem wystąpić do pracodawcy z wnioskiem o przyznanie dni wolnych.
Drugim warunkiem, który musi być spełniony, jest udokumentowanie nieobecności. Można przedstawić pracodawcy w najbliższym możliwym terminie akt urodzenia, małżeństwa, zgonu, a także inne imienne zaświadczenie od konkretnej instytucji.
Zobacz również: Forum Kadry - Urlopy
Niedotrzymanie terminu zawiadomienia
Niedotrzymanie terminu zawiadomienia pracodawcy o przyczynie i przewidywanym okresie jej trwania może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika obowiązku określonego w przepisie, w szczególności obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników albo innym zdarzeniem losowym.
Dni wolne
Czy urlop powinien pokrywać się z czasem wystąpienia okoliczności, od których uzależnione jest jego przyznanie? Ustawodawca nie określił, kiedy należy wykorzystać dni wolne przyznane z tytułu urlopu okolicznościowego. Uważa się jednak, że nieobecność w pracy powinna wiązać się bezpośrednio ze zdarzeniem gwarantującym zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy. Co więcej, dwa dni wolne nie muszą być udzielone łącznie.
Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz.U. z 1996 Nr 60, poz. 281 z późn. zm.)
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat