Wynagrodzenie za urlop okolicznościowy

W przypadku powstania pewnych zdarzeń życiowych pracodawca jest zobowiązany zwolnić pracownika od pracy, jeżeli obowiązek taki wynika z Kodeksu pracy, z przepisów wykonawczych do Kodeksu pracy albo z innych przepisów prawa.

Jedną z takich okoliczności jest tzw. urlop okolicznościowy. Pojęcia tego używa się w praktyce do zwolnień z pracy w szczególnych sytuacjach rodzinnych i osobistych pracownika, które uniemożliwiają mu stawienie się i świadczenie pracy. Natomiast żadne przepisy prawa pracy nie zawierają definicji legalnej tego typu zwolnienia.

Odmowa udzielenia pracownikowi dnia wolnego >>

Pracodawca jest zobowiązany zwolnić od pracy pracownika na czas obejmujący:

• 2 dni – w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,
• 1 dzień – w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.

Pracodawca powinien udzielić zwolnienia w terminie wskazanym przez pracownika, przy czym z uwagi na cel zwolnienia powinien on co do zasady pokrywać się z datą zdarzenia, które uzasadnia urlop. Z kolei udzielenie tego zwolnienia w terminie dużo późniejszym niż data powstania zdarzenia mogłoby być uzasadnione jedynie wówczas, gdyby pracownik udowodnił, że w tym właśnie czasie ma załatwić sprawy związane z taką okolicznością (np. w związku z potrzebą zgłoszenia urodzenia dziecka w urzędzie stanu cywilnego).

Wynagrodzenie za urlop

Za czas zwolnienia od pracy z powodu urlopu okolicznościowego pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

Wynagrodzenie z tytułu tych zwolnień oblicza się zgodnie z rozporządzeniem w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy, (zwanym dalej rozporządzeniem urlopowym).

Wskazane przepisy wprowadzają zasadę, w myśl której przy ustalaniu wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy oraz za czas niewykonywania pracy, gdy przepisy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop, z jednym tylko wyjątkiem – składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy lub okres niewykonywania pracy. Takie sformułowanie odsyła nas z kolei do następnych uregulowań, tj. zasad wynikających z przepisów rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop.

Obliczając wynagrodzenie za urlop okolicznościowy, w pierwszej kolejności należy ustalić stawkę wynagrodzenia za ten urlop ze stałych składników wynagrodzenia. Następnie ustala się kwotę wynagrodzenia za urlop okolicznościowy ze zmiennych składników.