Ochrona stosunku pracy pracownic w ciąży

Szczególna ochrona trwałości stosunku pracy kobiet w okresie ciąży wynikająca z Kodeksu pracy polega na:

• zakazie wypowiadania i rozwiązywania umów o pracę,
• zakazie rozwiązywania umów o pracę bez wypowiedzenia,
• obowiązku przedłużenia umów zawartych na ściśle określony czas.

Jak wynika z art. 177 k.p., ochrona stosunku pracy pracownic zatrudnionych na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy albo na okres próbny przekraczający miesiąc kończy się z upływem okresu, na jaki umowa była zawarta, jeżeli miałaby ona ulec rozwiązaniu przed upływem trzeciego miesiąca ciąży. W sytuacji gdy umowa o pracę zawarta na czas wykonania określonej pracy (a taką była realizacja określonego projektu) uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, wówczas następuje jej przedłużenie do dnia porodu.

W dniu porodu kobieta traci jednak status pracownika, a co za tym idzie, nie przysługuje jej już prawo do urlopu macierzyńskiego.

Pracownicy po rozwiązaniu stosunku pracy zgodnie z art. 30 ust. 4 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.) nie przysługuje urlop macierzyński, lecz jedynie prawo do zasiłku macierzyńskiego po ustaniu ubezpieczenia.

Umowa zawarta na wykonanie określonej przez pracownicę pracy, w zależności od zaawansowania ciąży, mogła być rozwiązana z upływem okresu, na jaki została zawarta, lub przedłużona do dnia porodu.

Chcesz dowiedzieć się więcej, sięgnij po naszą publikację

Czas pracy 2021. Planowanie, rozliczanie i ewidencja

Tylko teraz

69,00 zł

Przejdź do sklepu