Czasowe powierzenie pracownikowi innej pracy

Czasowe powierzenie innej pracy

Sytuacja pandemii znacząco wpłynęła na sytuację firm, które niejednokrotnie musiały i wciąż muszą dokonywać przetasowań wśród pracowników, ograniczając zatrudnienie, bądź obsadzając braki, wynikające np. z choroby czy kwarantanny.

Jednym z rozwiązań z jakiego mogą skorzystać jest przewidziane przez Kodeks Pracy powierzenie pracownikowi innej pracy niż ta określona w umowie o pracę. Jest to jednak rozwiązanie obwarowane kilkoma warunkami.

Bez wypowiedzenia warunków pracy i płacy

Art. 42 k.p. traktuje o wypowiadaniu, wynikających z umowy, warunków pracy i płacy, tj. elementarnych składowych relacji pomiędzy pracodawcą i pracownikiem. Dla skuteczności takiego wypowiedzenia wymagana jest forma pisemna. Jednak w § 4 tego artykułu pojawia się szczególna możliwość zmiany warunków zatrudnienia bez konieczności stosowania trybu wypowiedzenia zmieniającego i bez zachowania formy pisemnej. Dotyczy ona właśnie powierzenia innego rodzaju pracy jeżeli:

1. istnieją uzasadnione potrzeby pracodawcy,
2. powierzenie następuje maksymalnie na 3 miesiące w roku kalendarzowym,
3. powierzona praca odpowiada kwalifikacjom pracownika,
4. czasowa zmiana rodzaju pracy nie powoduje obniżenia wynagrodzenia pracownika.

Należy zaznaczyć, że wszystkie 4 przesłanki muszą zostać spełnione łącznie, aby można było mówić o sytuacji powierzenia innego rodzaju pracy.

Uzasadnione potrzeby pracodawcy

Uzasadnione potrzeby pracodawcy muszą leżeć po jego stronie. Może być to np. konieczność zastępstwa innego nieobecnego z powodu choroby lub urlopu pracownika czy zwiększony popyt na pracę w innym dziale. Art. 42 § 4 k.p. może być również zastosowany w sytuacji, gdy stanowisko, na które pracownik ma być przywrócony, jest już obsadzone przez inną osobę i pracodawca potrzebuje czasu na dokonanie zmian organizacyjno-personalnych (wyrok SN z dnia 18 sierpnia 1976 r., I PR 103/76).

Pracodawca nie może skorzystać z czasowego powierzenia innej pracy, jeśli przyczyny leżą po stronie pracownika, tj. choćby w sytuacji utraty przez niego zdolności zdrowotnych lub kwalifikacji do wykonywania pracy na danym stanowisku czy konieczności zmiany zakresu obowiązków pracownika (wyrok SN z dnia 13 października 1999 r., sygn. akt I PKN 293/99).

Powierzenie innej pracy nie może przekroczyć 3 miesięcy w roku kalendarzowym. Okres ten jest liczony wg zasad opisanych w kodeksie cywilnym, na zasadzie art. 111 i art. 112 k.c. w związku z art. 300 k.p.

Jednocześnie, ponieważ okres 3 miesięcy ograniczony jest do roku kalendarzowego, może wystąpić sytuacja, kiedy inna praca zostanie powierzona na okres do 3 miesięcy pod koniec roku, oraz ponownie na początku kolejnego roku, w konsekwencji czego pracownik będzie wykonywał nowe obowiązki nawet przez 6 kolejnych miesięcy.