Tożsamość internetowa jako istotny element budowania wizerunku

Portale społecznościowe zdominowały XXI wiek. Zagubieni w pędzącym na złamanie karku życiu, nie mając czasu na niemalże nic innego jak praca i praca po pracy, zaczęliśmy poszukiwać możliwości podtrzymywania kontaktu ze swoimi znajomymi ścieżkami innymi niż dotychczas. Spotkanie kosztuje zbyt dużą ilość czasu, więc klikanie w klawiaturę w wolnej chwili stało się idealnym zastępstwem. Potrzeba aprobaty i podkreślenie statutu społecznego? Spełniana poprzez publikację zdjęć z wakacji, potraw spożywanych w restauracji czy epatowanie osiąganymi sukcesami. Ujście negatywnych emocji, frustracji, żalów? Lekiem stało się publiczne, kompulsywne krytykowanie – niejednokrotnie wszystkiego i wszystkich. Staliśmy się trybikami w wielkiej, trudnej w obsłudze maszynie, którą sami napędzamy. Coraz szybciej i szybciej…

Polecamy książkę: Kodeks pracy 2017 Praktyczny komentarz z przykładami

Dziś trudno wyobrazić sobie nawet krótką podróż miejskim tramwajem, w którym chociaż jedna osoba nie przeglądałaby wtedy swoich internetowych kont. Sieć to nasze życie. Kto nie ma konta na portalu społecznościowym, tego nie ma – samotnie dryfuje w próżni. Jest wykluczony, nie funkcjonuje w grupie, ma utrudniony dostęp do wielu istotnych informacji. Przesada? W żadnym wypadku. Dobrym przykładem są studenci zakładający prywatne grupy na facebooku, gdzie wymieniają się notatkami, newsami o sesjach i zaliczeniach, a także wszelkimi istotnymi dla siebie informacjami. Jeśli ktoś wzbrania się jeszcze przed założeniem tam konta, to pozostaje mu wtedy jedynie pytać o wszystko znajomych studiujących na tym samym roku albo… poddać się i dostosować. Ewentualnie dryfować dalej.

Zobacz: HRM

Pracobiorca – inteligentny retoryk

Niezwykle łatwo jest się w tym pogubić. Niemalże każdy ma dostęp do internetu, nie wszyscy jednak korzystają z niego z zachowaniem racjonalności. Tymczasem nawet najdrobniejszy błąd i zbytnia swoboda w prezentowaniu kontrowersyjnych poglądów lub ujawnianiu życia prywatnego mogą być dla nas kosztowne. Portale stały się istotnym narzędziem pracy dla pracodawców i rekruterów. Trudno wyobrazić sobie sytuację w której kandydat, który wzbudził sobą zainteresowanie na rozmowie kwalifikacyjnej, nie został później dokładnie prześwietlony w internecie.                          

Dobry, profesjonalny rekruter przeprowadzi z kandydatem co najmniej półgodzinną rozmowę, by móc poznać nie tylko jego przygotowanie merytoryczne, ale i stronę osobowościową. Nawet jednak taki okres czasu nie jest gwarancją, że kandydat zostanie właściwie zinterpretowany, jeśli rozmówca jest inteligentny i ma doskonale opanowaną sztukę retoryki. Każdy pracodawca wie, że rozmowa kwalifikacyjna jest na tyle emocjonującym i zarazem istotnym momentem w życiu, że wiele osób decyduje się wtedy udawać kogoś innego, przybierając różnego typu „maskę”. Tyle, że nikt nie jest w stanie nosić ją nieustannie – a na pewno nie w pracy. Dlatego też rozważni rekruterzy przed podjęciem ostatecznej decyzji o zatrudnieniu często decydują się na sprawdzenie prywatnego profilu kandydata do pracy.

Zobacz serwis: Urlopy