Jak być słuchanym

Wzrost znaczenia umiejętności słuchania – zwłaszcza wśród menedżerów – to bez wątpienia konieczność w obecnych warunkach rynkowych, wymagających szybkiej i elastycznej adaptacji firmy do zmieniającego się otoczenia.

Janis Forman, goszcząca w Polsce na zaproszenie organizatorów IX Międzynarodowego Seminarium Face – firmy doradczej GFMP Management Consultants, pokazała zarówno wzorcowe przykłady wsłuchiwania się w głos załogi i aktywnego korzystania z jej opinii, jak też negatywne strony menedżerskiej komunikacji.

Przekazała też sporo praktycznych wskazówek, które warto wziąć pod uwagę, wdrażając jednolite zasady komunikacji korporacyjnej oraz metody sprawdzania, jaka jest jej prawdziwa efektywność i ocena w oczach pracowników.

W badanych przez Janis Forman międzynarodowych firmach – m.in. Accenture, FedEx, Sears – najwyższa kadra menedżerska uważa komunikację za bardzo ważny obszar działania organizacji. Specjaliści ds. komunikacji mają tu wysoką pozycję. Uczestniczą w podejmowaniu decyzji na temat planowania strategii firmy i o metodach prezentowania jej pracownikom.

Aby to było jednak możliwe, muszą spełnić podstawowy warunek: muszą mieć wiedzę z różnego zakresu funkcjonowania firmy – od zagadnień związanych ze strategią i modelem biznesowym przedsiębiorstwa, po sprawy dotyczące księgowości i finansów. Dopiero wtedy mogą zastosować skuteczne (czyli odpowiednio dostosowane do poszczególnych grup zawodowych) metody komunikacji w firmie.

Joe Forehand, prezes Accenture, międzynarodowej firmy konsultingowej, propagował hasło „Jestem twoim pomysłem”. Zwracał uwagę właśnie na słuchanie podwładnych, którzy – znając specyfikę pracy na swoich stanowiskach – mogą mieć najlepsze pomysły na rozwiązanie jakiegoś problemu.

Forehand był zainteresowany również współpracą z tymi zewnętrznymi konsultantami, którzy nie przynoszą gotowych recept, ale najpierw wnikliwie słuchają pracowników firmy od najwyższego do najniższego szczebla. Sam dokonywał szybkiej oceny, którego konsultanta warto zaangażować – jeżeli przychodził on na spotkanie z czystym notatnikiem, oznaczało to, że nie ma gotowych założeń i schematycznych rozwiązań, chce najpierw usłyszeć o problemach, jakie są w firmie, zrozumieć panującą w niej sytuację, a dopiero potem zaproponować konkretne działanie.