Uznanie zdarzenia za wypadek

 Nie każdy wypadek przy pracy jest wynikiem naruszenia przepisów przez pracodawcę. Często jego przyczyną jest po prostu nieszczęśliwy zbieg okoliczności. W takiej sytuacji pracodawca często nie chce zakwalifikować tego zdarzenia jako wypadku przy pracy. Najczęściej stwierdza on, że nie ponosi żadnej winy za wypadek albo że wypadek nie wynika z jego zaniedbania. Takie argumenty są jednak pozbawione słuszności. Wina lub bezprawne działanie pracodawcy nie są bowiem przesłanką uznania zdarzenia za wypadek przy pracy.

Zgodnie z definicją wypadku przy pracy, zawartą w art. 3 ust. 1-3 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. nr 199, poz. 1673 z późn. zm.), za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą w czasie jej wykonywania (także w czasie podróży służbowej lub przy wykonywaniu zadań zleconych przez zakładową organizację związkową). Przepis art. 2 pkt 13 ustawy definiuje uraz jako uszkodzenie tkanek ciała lub narządów człowieka wskutek działania czynnika zewnętrznego. Uszkodzenie takie nie musi być widoczne od razu, może być również stwierdzone w wyniku późniejszego badania lekarskiego. Ustawa nie zawiera natomiast definicji nagłego charakteru zdarzenia i przyczyny zewnętrznej. Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz wypowiedziach doktryny.