Trzynastka za 2023 r. Sprawdź, jak obliczyć wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego

• Komu przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2023 r.
• Jak ustalić wysokość trzynastki za 2023 r.
• Składniki nie uwzględniane przy ustalaniu wysokości trzynastki
• Termin wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2023 r.
• Grzywna za nieprawidłowe ustalenie wysokości trzynastki

Komu przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2023 r.

Uprawnionymi do dodatkowego wynagrodzenia rocznego są pracownicy następujących jednostek sfery budżetowej:

• państwowych jednostek sfery budżetowej;
• urzędów organów władzy publicznej, kontroli, ochrony prawa oraz sądów i trybunałów;
• samorządowych jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych;
• biur poselskich, senatorskich lub poselsko-senatorskich oraz klubów, kół albo zespołów parlamentarnych.

Prawo do trzynastki mają osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, powołania, mianowania, wyboru czy spółdzielczej umowy o pracę.

Jak ustalić wysokość trzynastki za 2023 r.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2023 r. ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie. W przypadku przepracowania okresu krótszego niż rok, wysokość trzynastki ustala się proporcjonalnie do okresu przepracowanego u danego pracodawcy. 

Ustalając podstawę trzynastki należy uwzględnić wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy.

Składniki nie uwzględniane przy ustalaniu wysokości trzynastki

Przy ustalaniu wysokości dodatkowego wynagrodzenia rocznego uwzględnia się wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy, z wyłączeniem:

• jednorazowych lub nieperiodycznych wypłat za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie, 
• wynagrodzenia za czas gotowości do pracy oraz za czas nie zawinionego przez pracownika przestoju,
• gratyfikacji (nagród) jubileuszowych,
• wynagrodzenia za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
• ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy,
• dodatkowego wynagrodzenia radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego,
• wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
• kwoty wyrównania do wynagrodzenia za pracę do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, 
• nagród z zakładowego funduszu nagród, dodatkowego wynagrodzenia rocznego, należności przysługujących z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej,
• odpraw emerytalnych lub rentowych albo innych odpraw pieniężnych,
• wynagrodzenia i odszkodowania przysługującego w razie rozwiązania stosunku pracy.

Termin wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2023 r.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych 3 miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie. Tak więc uprawniony pracownik powinien otrzymać trzynastkę najpóźniej do 31 marca 2024 r.

Pracownikowi, z którym rozwiązano stosunek pracy w związku z likwidacją pracodawcy, wynagrodzenie roczne wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.

Autopromocja

Szkolenie: Zasiłki i ubezpieczenia społeczne w praktyce

Termin: 12 grudnia 2024 r.

Sprawdź

Grzywna za nieprawidłowe ustalenie wysokości trzynastki

Brak wypłaty lub wypłata w niewłaściwej wysokości dodatkowego wynagrodzenia rocznego przysługującego pracownikowi jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika. 

Pracodawca, który nie wypłaca wynagrodzenia w ustalonym terminie, obniża je bezprawnie lub dokonuje bezpodstawnych potrąceń, może zostać obciążony karą grzywny w wysokości od 1000 zł do 30 000 zł.

Podstawa prawna:

• art. 4, art. 5 ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (j.t. Dz.U. z 2023 r. poz. 1690)
• art. 282 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (j.t. Dz.U. z 2023 r., poz. 1465)
• § 6 rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. Nr 2, poz. 14; ost.zm. Dz.U. z 2009 r. Nr 174, poz. 1353)