Zasady obliczania odpisów na zfśs

Zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zawarto w ustawie z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.) i rozporządzeniach wykonawczych.

Fundusz tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, który jest głównym źródłem finansowania funduszu. Przy ustalaniu wysokości odpisu podstawowego bierze się pod uwagę przeciętną liczbę zatrudnionych, stawkę procentową wskazaną w ustawie i podstawę (art. 5 ust. 1 ustawy).

Podstawa obliczania odpisu

Podstawą do ustalenia wysokości odpisu podstawowego jest przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, jeżeli przeciętne wynagrodzenie z tego okresu stanowiło kwotę wyższą (dalej przeciętne wynagrodzenie miesięczne). Przeciętne wynagrodzenie miesięczne ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” nie później niż do 20 lutego każdego roku.

Przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej, pomniejszone o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe, w 2008 r. wyniosło 2578,26 zł, a w drugim półroczu 2008 r. wyniosło 2666,77 zł (obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2008 r. i w drugim półroczu 2008 r.).

Przeciętne wynagrodzenie miesięczne było wyższe w drugim półroczu, a więc za bazę do obliczenia wysokości odpisu podstawowego na fundusz w 2009 r. należy przyjąć kwotę 2666,77 zł.