Delegacja pracowników do krajów UE

Odpowiedzi na pytanie, jakich regulacji musi przestrzegać polski pracodawca delegujący pracowników do innego państwa UE, należy szukać w dyrektywie nr 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (zwanej dalej dyrektywą), a także w przepisach krajowych poszczególnych państw członkowskich UE implementujących tę dyrektywę.

Prawo wspólnotowe nie zawiera regulacji uniemożliwiających państwom członkowskim stosowanie ich ustawodawstwa lub zbiorowych układów pracy zawartych przez pracodawców i pracowników w stosunku do wszystkich osób zatrudnionych (nawet tymczasowo) na ich terytorium, mimo że ich pracodawca prowadzi działalność gospodarczą w innym państwie członkowskim (motyw 12 preambuły dyrektywy). Tym samym unijna swoboda świadczenia usług nie wyklucza objęcia pracodawców delegujących pracowników do pracy w innym państwie członkowskim (a więc korzystających z przysługującej im swobody świadczenia usług) regulacjami prawa pracy, jakie obowiązują na terytorium państwa delegacji.

Zasada korzystności

W efekcie celem dyrektywy jest skoordynowanie regulacji państw członkowskich z zakresu ochrony pracowników, które mają zastosowanie do pracodawców delegujących tymczasowo pracowników do pracy na terytorium innego państwa członkowskiego. Koordynacja ta odbywa się z uwzględnieniem zasady korzystności.

WAŻNE!

Pracodawca delegujący pracowników do pracy w innym państwie członkowskim jest zobowiązany stosować wskazane zgodnie z dyrektywą regulacje państwa delegacji, chyba że zapewni delegowanym pracownikom korzystniejsze warunki zatrudnienia niż te określone w państwie delegacji.

Uwzględniając powyższe założenia, odpowiedź na pytanie, których przepisów musi przestrzegać polski pracodawca delegujący pracowników do innego państwa członkowskiego UE, wymaga po pierwsze określenia, jakich regulacji państwa delegacji ma on obowiązek przestrzegać, po drugie porównania regulacji państwa delegacji z regulacjami polskimi (zakładając, że prawo polskie jest prawem właściwym dla umów o pracę pracowników delegowanych) i oceny, które z nich są korzystniejsze dla pracownika.

Zakres zastosowania prawa państwa delegacji dotyczy następujących warunków zatrudnienia:

• maksymalnych okresów płacy i minimalnych okresów wypoczynku,
• minimalnego wymiaru płatnych urlopów rocznych,
• minimalnej stawki płacy (wraz ze stawką za nadgodziny),
• sposobu wynajmu pracowników (przede wszystkim przez agencje zatrudnienia tymczasowego),
• zdrowia, bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy,
• środków ochrony stosowanych w odniesieniu do warunków zatrudnienia kobiet ciężarnych lub kobiet tuż po urodzeniu dziecka, dzieci i młodzieży,
• równego traktowania mężczyzn i kobiet, a także innych przepisów w zakresie niedyskryminacji (art. 3 ust. 1 dyrektywy).