Potrącenia z wynagrodzenia za pracę niepełnoetatowca

Jednym z obowiązków pracodawcy jest wypłacanie pracownikom wynagrodzenia za pracę w umówionej wysokości. Zasada ta doznaje ograniczeń tylko w przypadkach wskazanych w przepisach prawa, do których należy zaliczyć przepisy regulujące zakres i wysokość dopuszczalnych potrąceń z wynagrodzenia za pracę.

Wysokość kwoty wolnej od potrąceń jest równa minimalnemu wynagrodzeniu za pracę (w 2009 r. wynosi ono 1276 zł), po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (art. 87¹ § 1 pkt 1 k.p.). Nie można jednak zapominać, że przywołane przepisy prawa pracy wyraźnie wskazują jedynie kwoty wolne od potrąceń dla osób zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy. W przypadku pracowników niepełnoetatowych kwoty te należy zmniejszyć proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy (art. 87¹ § 1 pkt 2 k.p.).

Potrącenia dobrowolne

Zasada ta została wyrażona w części dotyczącej tzw. potrąceń ustawowych. Powstaje pytanie, czy przy dokonywaniu potrąceń za zgodą pracownika należy stosować identyczne reguły? Mimo że przepisy prawa pracy wyraźnie nie wskazują w art. 91 k.p. zasady proporcjonalnego zmniejszania kwoty wolnej od potrąceń w przypadku osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, wydaje się zasadne, aby i w przypadku potrąceń umownych stosować powyższe pomniejszenia. Podobne stanowisko wyraził Główny Inspektor Pracy w piśmie z 11 czerwca 2008 r. (GPP-416-4560-327/08/PE). A zatem w przypadku potrącania należności na rzecz pracodawcy wolna od potrąceń jest kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zmniejszona proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy (art. 91 § 2 pkt 1 k.p.). Przy potrącaniu innych należności wolna od potrąceń jest kwota 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę netto zmniejszona proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.