Odszkodowanie za nierówne traktowanie pracowników wzrasta od 1 stycznia 2024 r. Można dostać co najmniej 4242 zł. W lipcu 2024 r. kolejna podwyżka – do 4300 zł

• Naruszenie zasady równego traktowania
• Odszkodowanie za nierówne traktowanie
• Równe traktowanie – na czym polega

Równe traktowanie w zatrudnieniu to jedna z podstawowych zasad polskiego prawa pracy. Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z przyczyn określonych przepisami Kodeksu pracy. Naruszenie przez pracodawcę zasady równego traktowania naraża go na odpowiedzialność odszkodowawczą. 

Autopromocja

Naruszenie zasady równego traktowania

Za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn spośród takich jak: płeć, wiek, niepełnosprawność, rasa, religia, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkowa, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientacja seksualna, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. 

Skutkiem takiego zróżnicowania sytuacji pracownika jest w szczególności: 

• odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy, 
• niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą, 
• pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe 

– chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami.

Odszkodowanie za nierówne traktowanie

Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę.

Wobec tego minimalna wysokość odszkodowania za nierówne traktowanie ulegnie podwyższeniu z dniem 1 stycznia 2024 r. i będzie wynosić 4242 zł. Od 1 lipca 2024 r. wzrośnie do 4300 zł.

Równe traktowanie – na czym polega

Kodeks pracy stanowi, że pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie: 

• nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, 
• warunków zatrudnienia, 
• awansowania oraz 
• dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Kodeks wymienia przykładowo przyczyny, które nie mogą stanowić przyczyny nierównego traktowania. Są nimi: płeć, wiek, niepełnosprawność, rasa, religia, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkowa, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientacja seksualna, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy, wykonywanie lub odmowa wykonywania pracy zdalnej. Katalog przyczyn nierównego traktowania nie jest zamknięty – o czym świadczy użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności”.

Niedopuszczalna jest – stanowi Kodeks pracy – jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. 

Przepisy o pracy zdalnej dodają, że pracownik nie może być w jakikolwiek sposób dyskryminowany z powodu wykonywania pracy zdalnej, jak również z powodu odmowy wykonywania takiej pracy. Oznacza to, że z tych powodów nie wolno w porównywalnej sytuacji traktować pracownika mniej korzystnie niż innych pracowników.