Układ zbiorowy pracy - rokowania

Treść układu

Układ zbiorowy pracy określa:

• warunki, jakim powinna odpowiadać treść stosunku pracy,
• wzajemne zobowiązania stron układu (także dotyczące stosowania układu i przestrzegania jego postanowień),
• inne sprawy, które nie zostały uregulowane w przepisach prawa pracy w sposób bezwzględnie obowiązujący.

Najczęściej układy zbiorowe pracy regulują w sposób kompleksowy warunki wynagradzania za pracę i przyznawanie innych świadczeń związanych z pracą.

Inicjatywa zawarcia układu zbiorowego pracy

Wystąpić z inicjatywą zawarcia układu zakładowego może pracodawca oraz każda zakładowa organizacja związkowa. Pracownicy nie mogą tworzyć w tym celu specjalnych reprezentacji dla prowadzenia rokowań i zawarcia układu. Co dzieje się w sytuacji, gdy w zakładzie pracy działa kilka organizacji związkowych, a układ ma obejmować swym zakresem wszystkim pracowników zakładu? Zgodnie z art. 241²⁵ § 1 Kodeksu pracy jeżeli pracowników reprezentuje więcej niż jedna organizacja związkowa, rokowania prowadzi ich wspólna reprezentacja lub działające wspólnie poszczególne organizacje związkowe. Przykładem wspólnej reprezentacji może być powołana komisja do spraw negocjacji nad układem utworzona z przedstawicieli różnych związków zawodowych.

Zobacz również serwis:Związki zawodowe

Podjęcie rokowań

Podmiot występujący z inicjatywą zawarcia układu jest obowiązany powiadomić o tym każdą organizację związkową reprezentującą pracowników, dla których ma być zawarty układ, w celu wspólnego prowadzenia rokowań przez wszystkie organizacje związkowe.

Jeżeli w terminie wyznaczonym przez podmiot występujący z inicjatywą zawarcia układu zakładowego, który nie może być krótszy niż 30 dni od dnia zgłoszenia inicjatywy, nie przystąpią do rokowań wszystkie organizacje związkowe, do prowadzenia rokowań będą uprawnione tylko organizacje związkowe, które do nich przystąpiły.

Zgodnie z art. 241² § 3 Kodeksu pracy strona uprawniona do zawarcia układu nie może odmówić żądaniu drugiej strony podjęcia rokowań:

1. w celu zawarcia układu dla pracowników nie objętych układem,
2. w celu zmiany układu uzasadnionej istotną zmianą sytuacji ekonomicznej bądź finansowej pracodawców lub pogorszeniem się sytuacji materialnej pracowników,
3. jeżeli żądanie zostało zgłoszone nie wcześniej niż 60 dni przed upływem okresu, na jaki układ został zawarty, albo po dniu wypowiedzenia układu.

Zgodnie z powyższym istnieją sytuacje, w których druga strona musi podjąć rokowania nad zawarciem układu zbiorowego pracy. Nie jest to jednak jednoznaczne z koniecznością przystania na żądania drugiej strony. Należy mieć na uwadze, iż samo podjęcie rokowań nie gwarantuje wynegocjowania i zawarcia układu w danym zakładzie pracy. Obowiązek podjęcia rokowań ma na celu zapewnienie podjęcia negocjacji w przedmiocie układu.