Czy można żądać od pracownika podania numeru NIP

Pracodawca ma prawo wymagać podania numeru NIP tylko od tych zatrudnianych pracowników, którzy prowadzą dodatkowo działalność gospodarczą lub są zarejestrowani jako podatnicy VAT. W innych przypadkach nie może żądać podania NIP.

Katalog danych, jakie pracodawca może żądać od pracownika, jest ściśle określony i obejmuje (art. 22¹ Kodeksu pracy):

• imię (imiona) i nazwisko,
• imiona rodziców,
• datę urodzenia,
• miejsce zamieszkania (adres do korespondencji),
• wykształcenie,
• przebieg dotychczasowego zatrudnienia,
• inne dane osobowe, a także imiona i nazwiska oraz daty urodzenia dzieci pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy,
• numer PESEL nadany przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (RCI PESEL).

Do końca sierpnia 2011 r. pracodawcy mogli wymagać od swoich pracowników podawania numeru NIP. Od 1 września 2011 r., w wyniku nowelizacji ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, dla zdecydowanej większości pracowników identyfikatorem podatkowym jest PESEL. Z tego względu pracodawcy nie mogą występować do zatrudnionych osób z żądaniem udostępnienia przez nich informacji o posiadanym numerze NIP.

Od 1 września 2011 r. NIP nie jest już podstawowym numerem do celów podatkowych w przypadku objętych rejestrem PESEL osób fizycznych:

• nieprowadzących działalności gospodarczej lub
• niebędących zarejestrowanymi podatnikami VAT (art. 1 pkt 1 ustawy z 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz niektórych innych ustaw).

Osoby te, po zmianie przepisów, powinny być identyfikowane podatkowo po numerze PESEL.

WAŻNE!

Od 1 września 2011 r. pracodawcy nie mogą wymagać podawania numeru NIP od pracowników nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami VAT.