Orzekanie o niezdolności do pracy

Kwestia ta dotyczy dwóch odrębnych zasad ustalania niezdolności do pracy. Pierwsze orzeczenie o niezdolności do pracy wydawane jest do celów rentowych, drugie – do celów przystąpienia do pracy na określonym stanowisku.

Autopromocja

Oceny niezdolności do pracy do celów rentowych dokonują w formie orzeczenia lekarze orzecznicy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a organem odwoławczym w drugiej instancji jest komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Osoba zainteresowana może również odwołać się do sądu, gdzie biegli lekarze sądowi dokonują oceny stanu zdrowia ubezpieczonego. Trzeba pamiętać, że w postępowaniu rentowym zarówno lekarze orzecznicy oraz komisja, jak i sąd orzekają o niezdolności do pracy ogółem, a nie o niezdolności do pracy na określonym stanowisku. Tylko osoba ogólnie niezdolna do pracy – całkowicie albo częściowo – może mieć przyznane prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy. Natomiast osoba ogólnie zdolna do pracy, ale niezdolna do pracy na określonym stanowisku, nie może uzyskać renty z tytułu niezdolności do pracy.

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy pracownicy podlegają wstępnym, okresowym oraz kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na określonym stanowisku. Lekarze medycyny pracy w odróżnieniu od lekarzy orzeczników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie orzekają o niezdolności do pracy ogółem, lecz orzekają o niezdolności bądź zdolności do pracy na określonym stanowisku. Kwestię tę reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (DzU nr 69, poz. 332 ze zm.). Lekarz medycyny pracy orzeka na podstawie wyników przeprowadzonego badania lekarskiego oraz oceny zagrożeń dla zdrowia i życia pracownika, występujących na stanowisku pracy, a swoje orzeczenie wydaje w formie zaświadczenia. Lekarz medycyny pracy może np. orzec o zdolności do pracy na określonym stanowisku osoby, która pobiera wprawdzie rentę, czyli jest ogólnie niezdolna do pracy, ale na określonym stanowisku może podjąć pracę.

Autopromocja

Zbiegi tytułów do ubezpieczeń społecznych

Sprawdź