Pomoc publiczna dla osób niepełnosprawnych na działalność gospodarczą

Kwestia udzielania powyższej pomocy została uregulowana w przepisach ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (zwanej dalej ustawą). Przepisy ustawy wskazują, że źródłem tej pomocy są środki z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (zwanego dalej Funduszem), a także organem udzielającym pomocy może być obok Funduszu również starosta. Pomoc ta nie ogranicza się wyłącznie do wsparcia osób niepełnosprawnych rozpoczynających działalność gospodarczą, ale może być udzielana również osobom niepełnosprawnym, które już prowadzą lub kontynuują prowadzenie działalności gospodarczej.

Pomoc publiczna dla osób niepełnosprawnych zamierzających podjąć działalność gospodarczą została określona w art. 12a ustawy, zgodnie z którym przysługuje ona osobom niepełnosprawnym zarejestrowanym w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotne lub poszukujące pracy i niepozostające w zatrudnieniu. Pomocy tej udziela starosta na podstawie umowy zawartej z osobą niepełnosprawną w formie jednorazowego przekazania środków. Środki te mogą zostać wykorzystane na podjęcie działalności gospodarczej, rolniczej albo na wniesienie wkładu do spółdzielni socjalnej. Wysokość tej pomocy nie może przekroczyć wysokości 15-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, co oznacza, że maksymalna kwota tej pomocy może wynieść blisko 50 tys. zł. Dodatkowo powyższą pomoc mogą otrzymać jedynie osoby, które nie uzyskały już innych środków publicznych na ten cel. Co do zasady jest to pomoc bezzwrotna, jakkolwiek w przypadku wykorzystania otrzymanych środków niezgodnie z umową osoba niepełnosprawna zobowiązana zostanie do zwrotu uzyskanych środków wraz z odsetkami, jeżeli naruszenie warunków umowy nastąpi z przyczyn leżących po jej stronie.