Finansowanie leczenia cudzoziemców w Polsce
Firma z kapitałem zagranicznym, która jest zarejestrowana w Polsce i zgłoszona jako Płatnik składek do naszego systemu ubezpieczeń społecznych, zatrudnia pracowników pochodzących z jednego z krajów Unii Europejskiej. Za pośrednictwem Płatnika pracownicy wraz z członkami ich rodzin przebywający w Polsce, zgłaszani są do ZUS w ciągu 7 dni od daty zatrudnienia pracownika. Zgodnie z przepisami, zarówno pracownicy jak też i członkowie ich rodzin, mają prawo do skorzystania z bezpłatnej opieki zdrowotnej w placówkach NFZ i refundacji leków, na zasadach obowiązujących każdego ubezpieczonego.
Tymczasem w praktyce zdarza się, że wizyta w placówce medycznej wiąże się z koniecznością udowadniania, że pracownik - obcokrajowiec jest objęty naszym systemem ubezpieczeń i ma prawo do skorzystania z bezpłatnej opieki zdrowotnej, ponieważ w systemie eWUŚ nie można odnaleźć takiego ubezpieczonego. Innym pojawiającym się problemem jest wykupienie leków ze zniżką, ponieważ ze strony aptekarzy pojawiają się wątpliwości, czy NFZ zrefunduje im wydane leki dla obcokrajowca.
Polecamy książkę: Umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne w 2017 r.
Podstawową różnicą w stosunku do pracownika – obywatela polskiego a pracownika – obcokrajowca jest to, że systemy informatyczne w placówkach medycznych i aptekach wymagają wyszukiwania lub wpisywania numeru PESEL. W opisywanym przypadku jest to niemożliwe, ponieważ w dokumentach zgłoszeniowych do ZUS użyty został numer dowodu osobistego lub numer paszportu (w sytuacji gdy np. numer PESEL nie jest możliwy do zastosowania ponieważ ma inny format – np. o jedną cyfrę więcej niż polski system jest w stanie zaakceptować).
W świetle prawa skorzystanie przez ubezpieczonego ze świadczeń opieki zdrowotnej wymaga potwierdzenia tożsamości ubezpieczonego oraz potwierdzenia prawa do świadczeń. W przypadku stwierdzenia tożsamości wystarczy dokument ze zdjęciem czyli dowód osobisty, paszport albo prawo jazdy; legitymacja szkolna – jeżeli ubezpieczony nie ukończył 18 lat; tożsamość dzieci do 6 roku życia może także potwierdzić rodzic lub opiekun – składając ustne lub pisemne oświadczenie. Prawo do świadczeń natomiast można potwierdzić na kilka sposobów, do których należą:
- potwierdzenie w systemie elektronicznej Weryfikacji Uprawnień Świadczeniobiorców (eWUŚ) – na podstawie numeru PESEL przez świadczeniodawcę (np. przychodnia);
- przedstawienie dokumentu, który potwierdza prawo do świadczeń (druk ZUS RMUA);
- podpisanie przez ubezpieczonego oświadczenia, że przysługuje prawo do korzystania z opieki zdrowotnej.
Dodatkowo warto wiedzieć, że prawo do świadczeń, można udokumentować także po uzyskaniu świadczenia. Dotyczy to jednak sytuacji wyjątkowych tzn. w stanach nagłych lub gdy ubezpieczony nie może złożyć oświadczenia ze względu na stan zdrowia.
Ważną zmianą, która weszła w życie z dniem 12 stycznia 2017 roku jest możliwość wstecznego zgłoszenia do ubezpieczenia, co dotyczy np. osób posiadających status członka rodziny, którzy w chwili korzystania ze świadczenia nie byli zgłoszeni do ZUS mimo posiadanego prawa do bycia ubezpieczonym.
W opisanym powyżej przypadku, gdy świadczeniodawca uzyskuje negatywną weryfikację w systemie eWUŚ najlepszym, skutecznym i zgodnym z prawem sposobem na potwierdzenie uprawnienia do świadczeń zdrowotnych jest przedstawienie dokumentu, który potwierdzi prawo do świadczeń tj. druku ZUS RMUA, a w przypadku jego braku składanie pisemnego oświadczenia.
Ponadto, zgodnie z informacją uzyskaną w Wydziale Gospodarki Lekami NFZ, w celu uniknięcia ewentualnych problemów z wykupieniem lekarstw ze zniżką, ważne jest aby w przypadku obcokrajowców lekarz na recepcie wpisywał zamiast numeru PESEL, numer paszportu lub dowodu osobistego – jako numer identyfikujący ubezpieczonego. Jeżeli ubezpieczony przedstawia dokument ZUS RMUA, świadczeniodawca nie może żądać dodatkowego oświadczenia, nie może też odmówić prawa do skorzystania ze świadczeń.
Autor: Ilona Węgłowska-Hajnus, Supervisor Accace
Źródło: Accace Sp. zo.o.
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze