Zakres badań okresowych a odpowiedzialność za wypadek przy pracy

Stan faktyczny

Zygmunt B. był górnikiem kombajnistą zatrudnionym na stałe w jednej ze śląskich kopalń. Ostatnie badanie okresowe miało miejsce w maju 2005 r. Uznano go wówczas za zdolnego do pracy, a lekarz nie stwierdził schorzeń układu krążenia. 23 listopada 2005 r. Zygmunt B. miał rozpocząć pracę na nocnej zmianie. Zjechał na dół i wraz ze współpracownikiem przeprowadzali próbę uruchomienia sprzętu wydobywczego. Nagle Zygmunt B. poczuł silny ból w klatce piersiowej i drętwienie rąk. Dzięki temu, że szybko powrócił na powierzchnię i uzyskał pomoc lekarską, udało mu się przeżyć zawał serca. Wobec niestwierdzenia przez kopalnię wypadku przy pracy, skierował sprawę do sądu.

Pracownik zakwestionował prawidłowość skierowania na badania okresowe. Na skierowaniu pracodawca wskazał stanowisko górnik PZ (czyli górnik zatrudniony pod ziemią), a nie górnik kombajnista, jakie faktycznie zajmował Zygmunt B. Dla tego stanowiska nie przewidywano obligatoryjnych badań EKG – lekarz mógł je zlecić, gdyby uznał to za konieczne.

Brak przeprowadzonych badań EKG, zdaniem biegłych, nie miał wpływu na możliwość przewidzenia zawału serca – tzw. badanie spoczynkowe, wykonywane w normalnej praktyce w przychodni lekarskiej, nie mogłoby wykazać nieprawidłowości w pracy układu krążenia.

Ponadto badania lekarskie dla stanowiska górnika PZ są jeszcze bardziej rygorystyczne i dokładniejsze niż dotyczące zawodu górnika kombajnisty.

Biorąc to pod uwagę, sądy I i II instancji oddaliły kolejno – pozew i apelację. Zygmunt B. skierował więc skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego.